Precies dit!
Eindstation materiaal. Zelfs in blauw.
Ruim 4 jaar:
Ruim 10 jaar:
Net 3 jaar:
Dit is ook gelijk mijn hele collectie . Behalve de Polar dan…
Ik heb er een paar die ik al járen heb, en sommige vind ik echt helemaal te gek. Hieronder de favorieten:
Sinn EZM10 Testaf. Dit was de droom, en dit ís de droom. Alles wat Sinn kan, zit hierin. De SZ01 kaliber, bakken lume, tegiment, titanium, AR capsule, diapal. Dit is 'm. Hij zou perfect zijn, als er een 2e tijdzone in zat.
De Oris prodiver chrono. Hij is immens, maar draagt supercomfortabel. Het is echt een geweldig strand-horloge, vakantie-horloge. het is één van de favorieten van mijn vrouw, en als de Grote Baas zegt: houden!, dan mag 'ie niet weg.
Damasko DC82. Center minute chrono counter, gehard staal, relatief dun en klein. De Damasko heb ik niet zo hoog als de Sinn (dit model, niet het merk!), want bij nader inzien had ik toch liever subdials gehad, maar goed… helaas pindakaas I guess.
Deze Cal2100 van Citizen heb ik al 14 jaar en loopt nog steeds als een zonnetje. Draag 'm af en toe, zeker als ik gewoon echt even niks anders weet. Deze is zó comfortabel, zó groot én licht. En de lume? Geweldig.
Tutima M2. Wat een bizar ding is dit. Draagt dik, maar hij is ‘maar’ 15mm dik (wat niet dun is, weet ik, maar voor 200m WR + een gemodde 7750 + antimagnetische inner case, is 15mm helemaal niet idioot). De band is spuuglelijk, teveel oranje, die numerals én markers zijn raar, heeft geen draaibezel, de kroon is ienimini, de pushers zijn rare vlakke pedals. En als ik 'm om heb, gaat 'ie niet meer af. Hij draagt zó comfortabel. Het liefst had ik 'm gehad met de draaibezel, maar ik kon deze non-bezel voor een prikkie kopen, en de versie mét bezel was gewoon anderhalf keer duurder dan deze, en dat vond ik 'm niet waard. Deze is meegegaan over de hele wereld. Hij is zo raar en lelijk dat níemand 'm kan verwarren met een fancy Rolex of Richard Mille, maar voor míj is ie oneindig veel waard. Mexico, USA, Israel, Italie, Zwitserland…
Ik gaf mijn vrouw een verlovingsring. Zij gaf mij dit horloge. Ik kijk er elke dag naar, draag 'm af en toe. Ik vind 'm prachtig, serieus, maar ik vecht met het systeem. Al die opties, en gewoon even de tijd goed zetten… drama. Om 1 of andere redenen pikt 'ie altijd de tijd verkeerd op van de sateliet en moet ik 'm opnieuw instellen. Ik zal vast iets verkeerd doen, maar ik kan mijn tijd wel beter besteden dan een halfuur prieken met een kroon en 2 knopjes.
Mijn Omega Speedmaster HB-Sia. Dit is 'm, jongens. Dit is de grail in the metal. Column wheel + coaxial + flyer GMT + date. Het is technisch gezien een Pro, maar dan automatisch en ietjes groter, wat mag, omdat 'ie van titanium is.
Ik heb er nog meer die ik echt nóóit meer weg ga doen, maar die hebben de drie jaar nog niet gehaald.
Deze bijna drie jaar en op mijn Certina DS-1 na het langst in bezit.
Ik voel gewoon geen enkele drang om deze te verkopen. Ontzettend draagbaar op verschillende banden, bij verschillende gelegenheden.
Deze via het HF gekocht ergens in 2011. Ik had net het sportduiken ontdekt en vond deze Prometheus Jellyfish geweldig als duikklok.
En vijf jaar later is deze erbij gekomen. Tweedehands uit Japan, daarna een grote beurt bij Omega. Wijzers, wat tandwieltjes en sluiting vervangen waardoor je het gevoel krijgt dat hij een leven lang mee kan. Deze gaat meestal mee op reis naar Azie vanwege de comfortabele metalen band in warme klimaat, Kan ook prima als dresser
Duiken doe ik nu met een computer op de pols… de horloges zijn echte deskdivers geworden
Geen fijne reden , maar wel een mooie herinnering en een mooi horloge