Ruim 10 jaar. Een niet helemaal witte dial (neigt naar champagne) en in mijn ogen een prachtig, gebold glaasje in combinatie met dat vierkante en de Romeinse indices (die helaas geprint lijken in plaats van opgelegd). Ik vond gewoon dat ik hem verdiend had, om verschillende redenen. Ik heb zeker een jaar gezocht, onder meer een Oris Big Crown was een gegadigde. Swiss made, de wekker functie en vooral het ontwerp gaven de doorslag, ondanks dat ik Maurice Lacroix associeerde met die m-teken op hun leren banden, hetgeen ik bepaald niet fraai vind.
Weet niet of deze meetelt aangezien die het niet meer doet maar was mijn eerste horloge, gekocht van de verdiensten van mijn krantenwijk (de Telegraaf) in 1993, was zo trots als een pauw om rond te lopen op de middelbare school. Tritium in de wijzers is uit elkaar gevallen maar is een B&P set;
Minstens drie, misschien wel tien jaar al, maar dit is het eerste ‘serieuze’ horloge dat ik kreeg. Sowieso ben ik geen flipperaar, maar deze gaat echt helemaal never nimmer nooit niet weg!
Ik heb er met een vriend ook nog naar staan kijken, rond 2011. Ik kocht toen een Citizen van 44mm, dus het was voordat het “kleiner is beter” mantra z’n intrede deed.
Tja, die kun je er natuurlijk goed af halen. Leuk hoor, en het is eens wat anders. Dit hele topic wordt eigenlijk best wel goed bevolkt met, eh, andere soorten horloges dan je dagelijks in WDWV ziet.
Ik moet natuurlijk wel eerlijk blijven, heb er maar 1 die ik zeker zo’n jaar of 12 heb. Gekregen voor mijn verjaardag. In de laatste 1 1/2 jaar zo’n 50 horloges gekocht, sommige wel een paar jaartjes oud. Maar juist die ene mag ik nooit meer verkopen van mijn vrouw, moet tot het draadje afgedragen worden, best wel lastig met zoveel horloges