De meeste horloges, die ik heb, zijn mechanisch. En die liggen veelal te niksen. Want sommigen komen eens per jaar of zelfs nog minder om de pols. Nu ik dit zo meld, komt er een idee bij me boven. Dat ik, zoals mijn lief dat al vaker zegt, te veel horloges heb.
Oei nu ik daarover nadenk ligt de oris aquis al een tijdje in de box… Misschien van de zomer weer en als dat hem ook niet word misschien maar eens afscheid nemen…
De Sinn 103 a sa, doet het niet meer. W&V durfde (of wilde) het niet aan. Onderweg geweest naar Dusseldorf om 'm bij een Sinn dealer in te leveren, die ook reparaties kan en mag uitvoeren. Ging de auto in storing. Opsturen vind ik teveel gedoe. Ik wacht dus rustig tot ik weer een keer naar Duitsland kan rijden om 'm weg te brengen.
Hoezo dat dan joh? Je kiest een verzekerd bedrag, doet het aangetekend en hoppa… Dat lijkt mij een paar uur minder moeite dan op en neer karren naar Düsseldorf. Of je moet in Arhem, Nijmegen of zo wonen, voor mij is het 2,5 uur per richting, met verkeer.
Deze Breitling Colt GMT+ eind 2013 laten voorzien van een coating omdat ik het origineel te bling vond.
Het is een zwartbruine tint, best apart. Deze foto’s doen hem geen recht:-)
een one of a kind horloge die ik nu al een tijd niet meer draag. Misschien toch maar weer eens doen, echter wil eerst een service laten doen.
Is zo maar deze is niet standaard meer. Wel allemaal door Sinn, met originele onderdelen, aangepast. Toch een soort vrees dat ie terugkomt ‘als nieuw’ . En dat wil ik niet. Dus wilde ik 'm in Dusseldorf achterlaten met mijn verhaal erbij, zodat er niets anders aan gedaan wordt dan het uurwerk weer laten lopen. Dat vind ik dus teveel gedoe in een andere taal op papier te zetten.
Rotor is gegraveerd met de namen en geboortedata van mijn zoons. Later heb ik de wijzers laten vervangen door, in mijn ogen de beter afleesbare, van de 103 Silber 12. Daarna heb ik 'm een keer laten vallen en is er een nieuwere bezel opgezet. Onderstaand hoe ie er origineel uitzag. Wellicht subtiel maar wel helemaal mijn Sinn.
ps
Dat vervangen van de wijzers heeft me bijna een jaar aan zeuren gekost. Uiteindelijk is het Gerard Nijenbrinks gelukt Sinn zover te krijgen dat ze het wilden doen.