We weten toch dat het een swatch is. Een swatch is niet voor het leven. Niet om te dragen danwel om door te geven. Sterker. Je wil dit niet eens doorgeven. Laat staan dragen als liefhebber.
Ze zijn echt leuk, maar eigenlijk voelt het gewoon als een vriendelijke doch dringende herinnering van de Swatch group om eindelijk eens een keer een FF te kopen.
Ik weet namelijk bij voorbaat al dat als ik de Swatch variant om de pols heb, the real deal alleen maar harder gaat knagen.
Ik stond lang geleden voor dezelfde keuze. Koos ook voor de eerste generatie vanwege de maat, de matte wijzerplaat en de alu bezel. Nooit spijt gehad van de keuze. Dit jaar de plaat en wijzers laten vervangen. Deze PO verveelt nooit.
Ik niet. 2005 for the win. Desnoods verspijker je 1000 ballen prijsverschil aan een beurt voor de oude versie, maar het horloge is mooier, meer Omega, kleiner en tikje platter. Bam.
Dat viel mij ook op. De Moonswatch vind ik goedkoop ogende shizzle, dit doet het beter voor me. Maar met een wegwerp-uurwerk en een mineraalglaasje maakt zelfs de 50 vadems waterdichtheid het niet goed, in mijn optiek.
Leuker, maar nog steeds rommel. Dure rommel, in dit geval. Maar er zal een markt voor zijn.
Dat doet me aan een demonstratie van anarchisten denken die ik ooit op de dag van de arbeid in Stockholm zag. Allemaal hetzelfde aan. Vreemd.
yup.
Tja, dure toolwatches zijn net een soort van Range Rovers. Iedere boerenlul weet dat een skere Hi-Lux voor een kwart van het geld beter presteert, maar wie wil off-roaden in de P.C.Hooft moet iets duurs mee nemen.
Kortom, “the real deal” van Blancpain is tegenwoordig ook maar een P.C. Hooft duiker. Gegeven de geschiedenis van het model vind ik dat jammer. Het is ooit als echte toolwatch begonnen. En was ook redelijk geprijsd.
Ik ga met al mijn horloges eigenlijk zorgeloos om. Ongeacht prijskaartje. Deurpost….dikke pech. Die dingen zijn allemaal ‘tool watch’. Tools die de tijd meten.
Alleen mijn dress horloge krijgt een voorzichtiger behandeling. Doe ik al af als ik de heg snoei.
In de jaren zestig hadden de meeste mensen ook maar één horloge, en daar deden ze vrijwel alles mee. We zijn het van harte eens, op dat punt.
Overigens moest ik lachen om wat Zach Kazan over de recentelijke Blancpain Swatch collab schreef:
It’s like the old saying: you never really own a Sistem51, you just look after it, until it winds up in a landfill, with all the green plastic watering cans, and fake rubber plants.
Hij begint het stuk met wat Radiohead citaten waar ik jeugdsentiment van kreeg, dus ik vermaakte me wel: