Klopt. Het werd uiteindelijk een drie-partnerschap (voor enkele jaren).
Toen Rolex de Prince op de markt bracht in 1928, wilde Aegler de uurwerken die het hiervoor had ontwikkeld ook verkopen in Amerika. Maar Rolex had op dat moment geen verkooppunten in Amerika, dus werd Gruen betrokken om de Amerikaanse markt te bedienen.
Maar deze samenwerking duurde niet zo lang. Met de introductie van het HW360 uurwerk halverwege de jaren '30 ging Aegler zich echt volledig op Rolex toeleggen (dit uurwerk was exclusief ontwikkeld voor Rolex, en mocht niet door andere partijen worden gebruikt - het eerste “in-house uurwerk”).
Melk is een ingrediënt en geen halffabrikaat. De correcte analogie zou zijn of de man van de broodafdeling van een supermarkt die halffabrikaten af staat te bakken een bakker is of een supermarkt-medewerker. Die laatste assembleert brood.
In mijn optiek is bijvoorbeeld het Longines van de jaren 30, 40, 50 en 60 een ambachtelijke bakker die helaas in de jaren 80 door toenemende concurrentie van de Aldi de deuren moest sluiten, en toen door een enorme fabrieksbakkerij opgekocht is. Voorheen produceerden die ambachtelijk brood, nu produceren ze fabrieksbrood.
Rolex daarentegen was altijd al een soort Aldi-bakker, en wist zich na lang om en om succesvol om te vormen tot Fabrieksbakker, waarbij vanaf 2004 een soort Fabrieks- Ambachts-hybride is ontstaan.
Het brood wordt helemaal in de fabriek van rauwe grondstof en ingrediënten gemaakt, waarbij de kwaliteit de ambachtelijke bakker’s kwaliteit gewoon nadert en soms voorbij streeft. Hoe dan ook assembleerde Rolex vroeger z’n broodjes, terwijl ze nu fabrieksbrood produceren. Van hoge kwaliteit.
De ene bakker is de andere niet. Philippe Dufour is een Artisanale Patissier die drie Michelin sterren heeft omwille van z’n puddingbroodjes.
Philippe Dufour is een Artisanale Patissier die drie Michelin sterren heeft omwille van z’n puddingbroodjes.