Waarom Geert? ? Zo’n goudkleurig geëloxeerd alu kastje is redelijk zeldzaam en op de foto te zien nog best in een redelijke staat. Zeker als je de kwetsbaarheid (zacht en corrosiegevoelig) van alu in aanmerking neemt. Als dit het originele kastje is bij deze mooie Enicar, die ik schat op eind jaren '50 (?), dus zo’n 70 jaar oud, zou ik 'm zeker koesteren als bijzonder en ik denk inderdaad zeldzaam collectors item! Ik heb mooie horloges gezien in slechtere verchroomde kastjes die nog steeds verzamelwaardig zijn. Het zou jammer zijn om de authenticiteit van dit horloge te verliezen door het in een niet originele stalen, chromen of doublé kast over te zetten. RVS is mooi, maar je kan nu eenmaal niet altijd alles hebben…
Ik ben nu al zo’n 15 jaar horloges aan het verzamelen en ik heb in al die tijd nog maar twee horloges met een aluminium kastje kunnen verwerven die ik de moeite waard vond. Omdat (vintage) aluminium en patina goed samen gaan zal ik die hier ook nog even laten zien, want on topic, hoewel ik er al eerder eens over op HF heb geschreven.
Hier nog eens de plaatjes van mijn twee alu beauties:
Oorspronkelijk was de aluminium kast waarschijnlijk ook goudkleurig geëloxeerd, maar de tandjes des tijds hadden dat er voor 95% al afgesloopt, waardoor alleen het pure aluminium nog zichtbaar is. Op de foto is dat niet zo duidelijk vast te leggen maar (oud) aluminium heeft een heel andere uitstraling als chroom, nikkel of roestvrij staat, mede door het bijzondere patina wat aluminium krijgt omdat het altijd vrij snel een beetje oxideert en daarmee een mooie semi mat grijze glans krijgt, die je kunt benadrukken door af en toe het materiaal met bijvoorbeeld een zilverdoekje voorzichtig op te wrijven.
En verder over patina gesproken: in het juiste licht laat de wijzerplaat van dit horloge ook wel wat fraais zien.
Hier een paar voorbeelden van een heel andere patina: Verkleuring. Deze horloges zijn oorspronkelijk blauw en rood geweest, maar zijn door de tijd heen egaal paars en oranje geworden. En daarmee zijn ze eigenlijk nog mooier geworden, dan ze uit de fabriek kwamen. Deze kleuren kun je nooit namaken, en dat maakt ze dan ook echt uniek! In het zonlicht zijn ze een lust voor het oog, en niet alleen door de vorm van de kast en bezel.
Prachtige voorbeelden, Patrick! Ik doe nog even met je mee met ook een ouwe Rus.
Mijn Slava 2414 (met een uurwerk met dubbele veerton).
Door de magische werking van de tijd is de oorspronkelijk rode wijzerplaat verkleurd naar een fascinerend diep oranje vuurgloed. Samen met de prachtig bewaard gebleven zwaar vergulde kast een schitterende combinatie. Een vondst op de Rikketik beurs van april 2019.
Dat zijn zeker beauties Lex!
De bovenzijde van mijn Enicar is inderdaad nog acceptabel verweerd, de lichte gouden kleur heeft wel wat. Probleem is vooral dat de bandaanzetten helaas nagenoeg volledig weggesleten (fixoflex of concurrenten bedankt!). Wordt nu gecamoufleerd door een te brede lederen band.
Ik heb mijn horloges ook om te dragen, en dat voelt nu juist niet zo lekker met nauwelijks houvast voor de bandpennetjes! Ook is de schroefrand van het deksel bijna helemaal weggevreten, dus ook dat zit maar net dicht.
Ik sta achter je punt deze artefacten zo origineel mogelijk te houden maar ik wil ze wel kunnen dragen. De voorkeur gaat dan ook uit naar een
jaren 50 Enicar kast. Uiteraard gooi ik het oude kastje niet weg!
Oud blank aluminium heeft inderdaad echt charme! Ik ken het van Franse jaren 40 en 50 fietsonderdelen. Was daar toen ook helemaal hip om te gebruiken voor spatborden, pompjes (Zefal Duraluminium), gereedschapsdoosjes en wat al niet meer. Heel gaaf!
Ook de Zweden/Zwitsers konden er wat van. Ik heb hier nog een Tidéna in een prachtige purperen kleur. Maar onlangs kwam ik erachter, dat deze blauw moet zijn geweest. Op de foto kun je het nog net zien aan de rand aan de rechterkant. Daar zie je nog wat blauw zitten.
Ja, dat verandert de zaak. Misschien een suggestie: Via e-bay kun je vaak voor een heel redelijke prijs uit India (vintage?) HMT horloges kopen. Ik ga hier niet de Mumbay Special litanie opnieuw opstarten, maar het geval wil, even los van de kwaliteit van die HMT horloges, dat ze vaak in hele mooie, soms z.g.a.n. RVS kastjes zitten. De maat en de vormgeving van die kastjes is vrij algemeen voor veel jaren 50 en 60 horloges. Waar je wel op moet letten is de caseback. Soms zijn dat klikdekseltjes (voor de meest recente /laatst geproduceerde HMT’s; die moet je dus niet hebben. De wat oudere exemplaren hebben een schroefdeksel. Die hebben soms een HMT gemerkte beschrifting, die moet je dus ook niet hebben, maar vaak zijn ze ook neutraal / generiek. Als de inbouwmaat klopt, heb je daar dan een mooie kast aan voor je Enicar, voor een lief prijsje, denk aan twee of 3 tientjes…
Op die manier heb ik een keer een vintage Onsa horloge nieuw leven in kunnen blazen. Dat zat in een nogal vergaan messing verchroomd kastje en ik had nog - overgehouden van een Mumbay Special miskoop - een als nieuw HMT kastje dat paste.
Dat is een goede tip!
Die Onsa is mooi “omgekast”. Het model kast past er goed bij.
Ik was laatst al getriggerd door een van je schrijfsels over HMT horloges wat ik bij een zoekopdracht op het forum tegenkwam.
Zal daar binnenkort eens wat Ebay uurtjes insteken.
Ook een grote fan van mooi patina hier - tot op het punt dat ik maar een raar gevoel heb bij horloges die een zekere leeftijd hebben, maar een kraaknette dial hebben (“NOS”, in verkoperstermen; vaak ook gewoon repainted wat al helemaal fake is)… die voelen “verkeerd”, en kunnen mij maar zelden bekoren.
Mijn patina-prijsbeest, de 18k Tavannes met Landeron 39 uit de vroege jaren '40; de oorspronkelijke witte dial is heerlijk verkleurd naar een zacht champagne:
Mijn eigen fotokunsten met de telefoon los uit 't polsje tonen het niet echt goed, maar de verkleuring van de subdials is licht anders dan de rest van de schijf voor nog een extra mooi effect. De verkoper waar ik hem haalde kon het wel mooi vastleggen:
Rest nog het probleem van een vakman/vrouw vinden die de jammerlijke deuk in de kast op 6 uur kan (proberen) herstellen - met dank aan de prutsers bij juwelier Vanhouttegem te Gent, over wie ik als eerste een postje ga zetten in de “ervaringen” sectie eens ik gepromoveerd word tot Trustlevel 2.
@Teun
Wat een prachtige Hamilton! Het rose gouden kastje, de mooie lugs, de blauwe secondenwijzer, de opgelegde indices in een mooi cijferfont, de railway track voor de seconden… alles ademt vintage en patina. Door de tijd gelouterde schoonheid. Wat een plezier om zoiets in je collectie te hebben!
Dank voor de aardige reakties !
Ja, een bijzondere tijdcapsule is het. De vergulde uren zijn onwaarschijnlijk goed bewaard gebleven en de kast is ook nooit mishandeld. Voor een horloge uit midden-einde jaren 40 is dat niet slecht Geen radium of luminescent materialen dus dat helpt wel enorm.
En een valjoux is heel degelijk.
