Ik snap nog steeds niet dat men tegenwoordig zo’n kleine concentratiespanne heeft dat dit soort korte verhaaltjes als long-read worden aangemerkt. Eerlijk.gezegd maak ik me sinds de uitvinding van Twitter, horizontaal doorscrollen, Tik-tok en de like knop steeds meer zorgen om de gezondheid van onze breinen.
Maar goed. Ik heb het verhaal met veel plezier gelezen. Ik zou twee keer nadenken voor ik die GS weg deed, want de belofte van avontuur kan net zo goed in een simpele dress watch zitten, zo eentje waarmee onze grootvaders op vakantie gingen naar mallorca, als je de foto’s uit de jaren 60 er nog eens bij sleept. 
Ook zou ik na de aankomst van die CW GMT (die erg mooi is) even pas op de plaats maken. Als je de GS en CW naast elkaar houdt zou je die grote G-shock ritueel in je achtertuin kunnen verbranden, of 'm hier doorschuiven. Dan heb je nog een beschaafde G-shock, iets dressy, een chronograaf, een sporthorloge met GMT functie en zowaar nog een chronograaf.
Als je tegen die tijd nog steeds een Maen wilt, prima, maar het nadenken over het horloge wat je gaat kopen nadat het horloge wat je in bestelling hebt duidt op rusteloosheid. Dan ben je er juist nog steeds niet uit wat je identiteit is.
Overigens heb ik juist wel een Farer Moritz gekocht omdat die een bol saffier heeft. Bol saffier is best moeilijk te beschadigen, en het beschermd de rest van de kast.
Dat gezegd hebbende, dat zou jij niet moeten doen, zo’n Moritz, want teveel in het ballpark van wat je al hebt.
Veel plezier met de Chris Ward!
Oh, en altijd leuk om een Frank Herbert fan tegen te komen. Wat Mozart betreft, I’ll take your Murray Perahia (die Mozart naar mijn smaak wat duister laat klinken) and I’ll raise you a Bobby McFerrin & Chick Corea.
Fijne dag, en veel succes met de overpeinzingen.