Nou, ik zou zeggen: Het is geïnspireerd op het origineel, naast zoveel andere varianten van dit horloge, zoals de Ed63.
De reissue die door Seagull zelf is gemaakt, moet het meest op het origineel lijken. Maar die is te duur en eigenlijk helemaal niet aantrekkelijk. In ieder geval voor mij.
Dus, ik ben het wel een beetje ermee eens dat het niet echt (een reissue van) een vintage is.
Ik ben geen expert vh t horloge, maar wat ik vd man die t horloge binnen Seagull opnieuw heeft uitgebracht, was dit wel degelijk n reissue vh origineel.
Alleen had hij t imho briljante idee om er n… Mao sausje overheen te gieten.
T is ook maar hoe je t beestje noemt. Tag Heuer noemde hun Monaco met de kroon op 3, wijzerplaat met zonnestralen ook n reissue vh origineel met de kroon op 3.
Later brachten ze weer n heruitgave uit, eerst als limited edition en later in n ander formaat, die wel weer meer op t origineel lijkt.
Sommige merken noemen hun heruitgave v n oud model som zelfs replica…
Overigens weet ik niet of de replica vh origineel oorspronkelijk vanuit Seagull werd geïnitieerd of er buiten. Ik kom overigens verschillende oude uitvoeringen tegen, dus welke t origineel is die geleverd werd(en) aan de Chinese luchtmacht weet ik niet (meer). Geheugen beetje brak aan t worden
Ik heb een ‘vintage’ ‘lederen’ bandje van een forumlid overgenomen omdat er nog geen leer zat bij de Fiffer. Het geeft hem wel een vintage gevoel maar ik moet er nog aan wennen.
Oh de Cinezen hebben het niet zo nauw genomen met de maatvoering. Ook hier hebben ze een beetje overdreven want de lugmaat blijkt geen 18mm maar 17,5mm te zijn. Beetje proppen dus.
Dat is potverdorie een mooi gezicht man! En is deze band nou zo dik dat hij het gat ook aanzienlijk opvult? Ik kan niet wachten, als ik jou nou 45 piek overmaak, stuur je hem dan naar mij in plaats van naar @Blauwbeer?
En nu nog eens meten, maar dan met je schuifmaat recht erin.
Nou, je schuifmaat zit bij de linkerpoot (op het oog) een millimeter dieper dan bij de rechterpoot. Dat veroorzaakt een meetfout. Met de stelling van Pythagoras kunnen we de grootte van de meetfout berekenen: a² + b² = c², waarbij in dit geval a de afstand is die de ene poot dieper zit dan de andere (op het oog 1 millimeter), b de afstand tussen de bekjes van je schuifmaat (dus de gemeten afstand, 17,5 millimeter) en c de daadwerkelijke afstand tussen de pootjes. Een simpele rekensom leert ons dat de daadwerkelijke afstand tussen de pootjes dan (afgerond) 17,53 millimeter zou zijn.
Niet waar. Ik wilde de moeite niet nemen maar vooruit.
De streepjes op de schuifmaat van Nils gaan tot de mm nauwkeurig. Een goed oog kan nog onderscheid maken tussen waar tussen 2 mm streepjes je aan het meten bent. Maar om nog een orde grote preciezer te meten is een ander meet apparaat nodig omdat hier niet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid iets zinnigs over te zeggen.
In leken termen: 17 mm is zeker. 0.5 mm is aannemelijk. 0.03 mm is niet te bevestigen met deze schuifmaat
En ik zit met een pilsje aan het water dus dit is vrij ‘uit de losse pols’
Vandaag zat ik te klooien op Horlogeforum. Ik heb daarbij de vergissing begaan een meetkundediscussie te beginnen met een TU’er. Vanzelfsprekend nam hij mij terecht de maat. Mijn kennis kon zich niet met de zijne meten, en mijn berichten waren vanaf het begin al matig. Nu moet ik huilen.
Gelukkig hebben we inmiddels afgesproken dat we hem allebei lekker lang gaan houden zodat hij zich thuis zit te verbijten. @Sjoerd_K, als jij hem nou ook gewoon een paar weken in de kast legt.