Ik droeg sinds mijn 12e een Seiko handopwinder gekregen van mijn ouders. Vanaf mijn 19e een Casio W35 Marlin en vanaf mijn 41e een Tissot T60. Altijd één horloge in bezit dat ik dagelijks droeg. Een paar jaar de weg kwijt geweest met een Garmin Forerunner.
Toen kreeg ik van mijn vader (inmiddels is hij overleden) zijn oude gehavende Tissot welke ik wilde laten opknappen. Ik zocht advies op Google en zo kwam ik op het HF terecht. En toen begon het pas echt…
Mijn eerste post was dan ook:
Bij mijn afscheid van KPN destijds kreeg ik o.a. een horloge uit de relatiegeschenkenkast. Dat was de Atlantic SeaCrest die ik nog steeds af en toe draag. Daarna zijn er veel bijgekomen en ook weer veel vertrokken, maar de interesse blijft aanwezig. En ondanks diverse verkopen is de collectie toch uitgegroeid tot inmiddels een stuk of 30.
Ik heb ooit een Speedmaster gekregen en weg gegooid omdat hij steeds stuk ging. Wist ik veel. Na jaren lang alleen quartz horloges met goeie technische specs gedragen te hebben kocht ik in 2015 na wat aarzelen een Seiko 5 met een mechanisch uurwerk naast m’n ouwe trouwe Seiko quartz chronograaf en m’n Citizen Promaster Sky horloges.
Dus begon ik wat reviews te kijken en wat dingen te lezen voor aanschaf. De rabbit hole is real, en werd op dat moment geopend. Ik ben er nog niet uit geklommen.
Als kind deze gekregen:
Vervolgens steeds verder uitgebouwd. 
Leuk om deze verschillende verhalen te lezen 
Hier lees je die van mij.
https://www.horlogeforum.nl/t/hoe-ben-jij-in-de-hobby-gerold/571776/32
Als jochie hadden mijn ouders enkele bedrijven w.o. ook een cafe-restaurant. Met biljart natuurlijk en daar kwam een man die onderhoud pleegde aan die biljartklokken. (je weet wel zo’n ding met ballen bovenop waar dan geld in moest) 
Die had als hobby horloges erbij en als jochie van 13 een duikertje bij hem gekocht. Een Ancre… ik heb dat ding nog steeds.
Toen ik ouder werd en naar zee ging kwam er al een wat grotere/betere duiker, een Citizen, en dat eigenlijk jaren lang gekocht als er weer wat nieuws uit kwam. Waren, en zijn nog steeds goede duikers.
Uiteindelijk een mooie Tag Heuer duiker (full lume) gekocht en daarna blijven hangen aan het Tag-Heuer-virus.
Ik heb daar wel héél veel modellen van gehad, en nog steeds een leuke box vol.
Zit er dus al vanaf mijn prille jeugd in.
Haha geniaal.
Hier ook hoor.
Ze wilde trouwen.
Ik wilde geen ring.
Dan maar een luxe horloge…
Ok.
Ineens had er ik een hele hoop.
Dus haar schuld…
Haar is trouwens…of ja uiteraard net zo knap als jou schuldige…
Trouwde er dus graag mee… Horloge was bijvangst
Ik had wat geld over en dacht, het is tijd voor een mooi horloge. Foute boel achteraf, ik heb geen geld meer over maar wel veel horloges. 
Dan moet je er wel bij vertellen dat het om een Reduced ging.
Tweede helft jaren '90 had ik een mooi quartzhorloge en meetdere tweede keuzen in het nachtkastje. Op een dag waren alle batterijtjes leeg. Ik kan geen dag zonder horloge. Toen bedacht ik dat ik weer een mechanisch horloge wilde, net als vroeger. Dat is van kwaad tot erger gegaan.
Ik kreeg als kind mijn eerste horloge van mijn ouders, later heb ik van mijn eigen verdiende centjes van een bijbaantje een nieuw horloge gekocht. Toen die stuk ging heb ik een gereedschap setje gekocht om het horloge los te halen. Toen begon de ellende… De eerste Seiko 5 ging uit elkaar en tijdens de zoektocht naar onderdelen kwam ik bij Rob van Monsterwatches terecht. Daar destijds bij hem in Hilversum spullen gekocht en aan de slag gegaan. Daar ontstond een vriendschap en ik heb vele malen bij hem op de stand gestaan op de Rikketik waar sommigen mij vast en zeker wel hebben gezien. In de afgelopen 25 jaren heel wat Seiko horloges onder handen gehad voor reparatie, modificatie en/of restauratie…
Vandaag om de pols:
Ik was de smartwatch beu… en ik wilde een echt horloge.
Ik heb eigenlijk altijd wel wat met horloges gehad. Soms wat minder soms wat meer.
Tot ik op een gegeven moment op Vinted een horloge voorbij zag komen die een vriend van mij vroeger had. Ik keek een beetje tegen hem op dus vond zijn keuze wel sterk. Het was notabene een GC (guess collection), maar het speurwerk naar een eigen variant beviel mij wel. Het ging toen om twintigjes dertigjes. Klein werk.
Al snel schoof mijn interesse door naar het echte werk. Althans, geen “fashion horloges”, maar Seiko’s, Omega, vrij snel een klassieke IWC en nog meer Seiko’s. Bij de aanschaf van een SKX013 ontdekte ik dat er ook veel nagemaakt wordt. Dit is een horloge dat ooit nieuw voor €250,- verkocht werd en nu al tegen de €500,- loopt voor een goed model, helemaal origineel. Ik had een Frankenstein in m’n handen. Ik ontdekte dat sommige hele populaire horloges in originele staat opeens uniek konden worden doordat ze zoveel gedragen zijn en ook verbouwd.
Het virus was een beetje aangewakkerd en inmiddels heb ik een flinke verzameling bijzondere horloges. Van Seiko’s tot Tudor, en veel daartussen.
Het is natuurlijk een veel langer verhaal maar dit is wel de strekking
Voornamelijk om de tijd te weten. Moet rond het jaar 1992 zijn, en mijn gsm was toen nog zo handig niet. Was toen als kind ook financieel afhankelijk van wat mijn ouders me gunden.
Toen ik de 2de kocht, was 2015. Maar de fascinatie voor tandwielen is er al van kinds af aan.
Horloges droeg ik altijd als kind, puber en jongvolwassene, totdat ik alleen nog naar de tijd keek op mijn Nokia’s. Nooit was het een hobby, wel koos ik wat ik zelf mooi vond. Ik ben van de Kijkshop-generatie. Daar kon ik uren door vitrineglas loeren.
Toen de Samsung Galaxy S3 Gear uitkwam kocht ik die, zette hem op een NATO strap en droeg het ding bijna onafgebroken tot afgelopen januari. Veel langer dan de fabrieksondersteuning. Hij doet het nog. Helaas kun je er bijna niets meer mee. Zonder updates werken de apps en wijzerplaten niet meer zoals ik hem graag gebruikte. Ergens zonde, want dat “horloge” deed me qua gebruik denken aan alle favoriete horloges uit mijn jeugd, inclusief mijn G-Shock, maar ook aan James Bond. Daarbij was het ook nog eens ideaal tijdens mijn werk op circuits. Beter dan welk mechanisch of quartz horloge ooit zal kunnen bieden. Maar de autosport ligt intussen achter me.
Enkele jaren terug maakte ik voor het eerst kennis met horloges als hobby. @Watchstick_81 probeerde mij meermaals te besmetten. Ik keek afleveringen van de Urban Gentry, kocht twee Seiko 5-jes, keek ooit serieus naar een Maurice Lacroix die ik net-niet kon betalen en raakte desondanks toch niet besmet met het horlogevirus. Ik bewaarde ze wel, net als al mijn oude horloges en erfstukken. Mijn zoontje gaf ik in die periode een Casio F-91W.
Een paar jaar terug moest ik de Rado van mijn stiefvader op zomertijd zetten. Ik vraag nooit wat aan die man, dus toen hij aan mijn blik zag dat ik verliefd werd op dat horloge, toen gaf hij deze. Dat gebaar heeft me veel gedaan, want ik zeg altijd dat wij niet van elkaar hoeven te houden, maar dat doen we dus toch. De Rado kwam als eerste in mijn “roulatie”. Dat hield in: ik droeg hem 2 keer per maand, o.a. als ik met Jordy af had gesproken. De Seiko 5 (die het wel bleef doen), die droeg ik 2 keer per jaar. Het zakhorloge van mijn overgrootvader ook twee keer per jaar.
Kortom, ik droeg mijn Samsung het meest. Horloges boeiden me nog steeds niet genoeg om er heel de dag mee bezig te zijn.
Totdat het virus afgelopen januari keihard toesloeg. Het was @Watchstick_81 tóch nog gelukt!
Ik kocht mijn Royce Chronograph 13-19 Trouwhorloge en de teller hield daarna niet meer op. Opeens wilde ik weten hoe horloges werken, wie ze maken, ontwerpen, hoe je ze kunt onderhouden en ik zocht steeds meer informatie. Mijn brein werd er blij van. Ik ontdekte Hf, terwijl ik forums had afgezworen. Amerikaanse forums leken me in eerste instantie leuker, maar mijn informatiejunkiebrein werd daar niet gelukkig van. Te weinig diepgang. Dat vind ik hier wel, al duurde het even totdat ik besefte dat dat voor mij vooral in de vintage hoek geldt en door zelf op onderzoek uit te gaan en de ongeplaveide paden te bewandelen - story of my life.
Het horlogevirus hielp mij om direct met online gamen te stoppen. Dat gamen was voor mij een goede afleiding naast het opvoeden van 3 kinderen, reizen / werken. Inmiddels werk ik nog maar 3 dagen, op fietsafstand. Geen stress, tijd genoeg. Schaken mis ik wel, het andere spel niet.
Die gekke horloges…
Leuk dat je het zegt want dat zie ik ook. Hier zitten veel meer echte gekken op die ook wat te melden hebben.
Mooi verhaal trouwens!
Dat zegt men, maar ik herinner het me niet meer. Maar het punt is dat ik niets van horloges wist, en dus vanaf dat tegenvallertje puur op technocraten-specs koos.
Zo kocht ik een tweetal Citizen eco-drive Promaster Sky horloges met radio-controlled uurwerken, 200m waterdichtheid en een schroefkroon zonder überhaupt naar maat of stijl te kijken omdat dat technisch gezien de beste oplossing was voor een analoge tijdmeter. Op dat moment, in mijn ogen. Die heb ik ook 10 jaar gehad en gedragen.
Dat Seiko 5je in 2015 was een breuk met de gedachtte dat je horloge “de beste oplossing” moest zijn, zeg maar.
