Intussen ben ik nu een jaar of zestien horloges ‘echt’ aan het verzamelen maar mijn interesse in horloges gaat een stuk verder terug dan dat: als kind was ik al gefascineerd door horloges.
Onlangs vond ik het horloge wat ik in mijn jeugd droeg in m’n bewaardoos. Helaas was de band stuk. Dus ik heb - lang verhaal kort - een gebruikt exemplaar weten te vinden (in de USA) en heb de onderdelen hiervan gebruikt om de horloge maker mijn band te laten maken.
Ik realiseerde mij onlangs dat dit dus het horloge is die het langst in mijn collectie zit die ik nog steeds (af en toe) draag. Gok dat dat toch wel ±25 jaar is zo intussen. Intussen al heel wat horloges die zijn gekomen én gegaan maar deze dus niet, #nostalgie. Dat riep bij mij de vraag op: hoe is dat voor jullie?
Mijn eerste (Casio even niet meegerekend dan) horloge die ik in mijn jeugd lang gedragen heb was een Lorus, ook bijna 25 jaar geleden. Het bandje is kapot en een barst in het glas, maar ik heb deze nog steeds. Gekregen als cadeau in die tijd.
Mijn vader heeft het horloge dagelijks gebruikt en er werkelijk alles mee gedaan. Na 12 jaar is er een tap van de balans kapotgegaan en heeft mijn vader een ander horloge gekocht omdat hij op onverwachte momenten stil viel. (als je hem op zijn kop hield en de kapotte balans te veel wrijving had) Op mijn 15e kreeg ik het en heb het gedragen ondanks het stil vallen. Enkele jaren later heb ik er een nieuwe balans in kunnen laten zetten met een beurt, en drie jaar geleden heet hij weer groot onderhoud gehad.
Ik weet het niet zeker maar wellicht dat het glaasje nog te vervangen is. Het bandje kan ik denk ik zelf wel. Misschien toch eens overwegen om deze weer op te knappen idd jeugdsentiment he Ik ga ook eens speuren welke Casio ik daarvoor had, daar valt online vast ook nog wel wat over terug te vinden. Dat horloge heb ik helaas niet meer, tenzij het nog in een doos bij mij ouders op zolder ligt, bij de Sega 16 bit en dergelijke
Dat is een Seiko. Gekocht in 1991. Maar hij is helaas al jaren defect. Heb er aan gedacht om hem te laten repareren, maar het is er nog steeds niet van gekomen.
Ik kreeg het aanbod van een mede HF’er (Pierre) om te kijken of hij te herstellen is en toen ben ik op zoek gegaan naar de originele stalen band, maar tot mijn schrik en teleurstelling kan ik die helemaal niet meer vinden. Ik wilde het horloge wel laten maken maar twijfel nu heel erg.
Hier horloge wat ik van mijn vader kreeg voor mijn 17e verjaardag op 5 februari 2001. De band is helemaal uitgerekt en het halve uurwerk werkt niet meer goed maar hij zal nooit weg gaan.
Nog eens gedacht om hem helemaal te laten reviseren maar met zo’n oud horloge met een Quartz module en weinig aantallen van verkocht , weet je niet waar je moet zoeken.
Het is een Seiko V657-9920 titanium met gouden accenten… elke hulp word gewaardeerd ! Heb hier de onderdelen lijst maar waar kan je dat het beste voor zoeken ?
Deze Geneve kocht ik in januari 1981, toen ik iets beter begon te verdienen. Hield altijd al van mooie techniek maar had geen horloge hobby.
Was bij “van Houten” in Nijmegen. Een NOS model werd mij verteld.
Later veel om gehad met motorrijden en ja hoor, waterschade.
En zo’n 30 jaar defect in de kast, tot de start van de horlogehobby in 2012.
Bij Jan Ubels laten restaureren.
En loopt weer prachtig en blij dat ik hem bewaard heb.
Topic is inmiddels ook al weer zeven jaar oud, dus hij is zeventien jaar bij me. Ik vind er geen reet meer aan. Ik heb de pakkingen en het glas laten vervangen, toen heeft Seiko een pusher en de wijzers klaarblijkelijk ook mee gepakt, en de chapter ring is weer uitgelijnd.
Hij is dus weer fabrieks-waterdicht, 50m, en loopt als een zonnetje. Maar ik draag 'm nooit. Het is mijn stijl heel erg niet meer, ik vind de pushers wat zompig omdat ik de klik van een mechanische chronograaf mis, en zelfs m’n mechanische chronograaf draag ik niet meer.
Kortom: Als hij meer dan een stuiver waard was deed ik 'm weg, en als hij kapot was ging hij in de kliko. Maar helaas, het ding blijft dapper door lopen, en dus blijft ie maar in de kist rond lummelen. Het is geeneens nostalgie, eerlijk gezegd.
idd jeugdsentiment he 
Ik ga ook eens speuren welke Casio ik daarvoor had, daar valt online vast ook nog wel wat over terug te vinden. Dat horloge heb ik helaas niet meer, tenzij het nog in een doos bij mij ouders op zolder ligt, bij de Sega 16 bit en dergelijke 
