Het is soms allemaal zo vanzelfsprekend …je vader van 82 bellen. ‘Pa! Ga je mee naar Duitsland om een horloge op te halen?’
‘Ja jong, erg leuk , hoe laat moet ik klaarstaan?’
Voor de mensen die mijn reis naar Zwitserland nog kunnen herinneren,
het was de bedoeling dat ik samen met mijn pa zou gaan. Mijn moeder had zelfs al bijna een hotel geboekt zonder dat ik het wist. Maar hij had enorme last van zijn rug en 17 uur rijden in een Japanse auto, no offense, is gewoon niet het meest comfortabele gevoel in de wereld. Niet in de laatste plaats omdat zijn Indische roots niet de meest prettige herinneringen aan het land van de rijzende zon koesteren, maar vooral ook omdat ik hiervoor een Volvo XC 70 reed waar hij altijd van zei dat het voelde als een huiskamer, maar dan met comfortabele stoelen. Maar dat is een ander chapiter, zou hij zelf graag zeggen. Prachtig woord. Chapiter.
Mijn vader is een tevreden man van wie ik veel houd. Onbeholpen soms, enorm grappig en innemender dan een labrador-puppie. Daarom komt hij weg met dingen waar anderen…euhmm… niet mee weg zouden komen. Mijn moeder gokt op Asperger maar ik denk dat het gewoon een totaal gebrek aan empathie is soms. Kwijtgeraakt in de jappenkampen, waar hij net teveel tijd heeft doorgebracht om te zien dat wreedheden en het tonen van affectie je de kop kunnen kosten. Dan maar lachen.
Maar het is een gevoelige man achter die grapjes en gekheid en hoe ouder ik word, en hoe meer tijd ik met hem doorbreng , hoe meer ik zie wie hij is. Erg prettig gezelschap en een gevoelige, intelligente vriend waar het erg goed mee converseren is.
Afijn, hij gaat dus mee en houdt ook van horloges. Longines en Seiko. De eerste is de ‘je van het’ onder de polshorloges. Gedragen door piloten en iconisch. Dit zegt hij dan terwijl om zijn pols een Titus automaat van zijn vader rustig wegtikt. En die is als nieuw, want, met mooie spullen ga je zuinig om.
Zoals ik zei… hij is tevreden en hoeft geen Longines. Mooi vind ik dat. Iets bewonderen zonder het te moeten hebben.
Waarom met de auto? Wel. Verhalen. Vooral dat. Koffie onderweg. Momenten. Hoe cliché ook, ze bepalen je leven, en waarom zou je dan niet een reisje maken, je vader naast je, met een zuinige auto en kijk je na een paar 100 kilometer de verkoper in de ogen, drink je een koffie en koop je een ervaring en een horloge voor het zelfde geld. Plus de zekerheid dat je het horloge daadwerkelijk krijgt en er ook vanaf kan zien als dingen niet zouden kloppen.
Het gaat om een vintage Omega Memomatic. Ik heb ooit hetzelfde horloge gehad maar weer verkocht omdat ik fondsen nodig had voor de El Primero waar ik verliefd op was geworden.
Een prachtig horloge, maar ik had hier een NOS kast voor gekocht en ze werd een museumstukje en belande veel te weinig op de pols. Ook was het stiekem een opvulling voor de leegte die mijn NA nu vult. Het juiste model, de juiste kast en de juiste band.
Ik zag deze op Kleinanzeigen Ebay voorbijkomen en zocht dit exacte model al een tijd. De sympathieke Duitser was erg geduldig en het gesprek ging als snel via whatsapp door.
We begonnen de ochtend net als naar Zwitserland met het compulsief schoonmaken van de autoruiten
Voor:
Na:
Zoals het hoort een bakkie koffie gemaakt met de Bialetti, en alle Corona- kleinoden klaargelegd.
Dat geluid blijft heerlijk…
Maar eerst netjes aftanken voor we op weg gaan en gelijk even de keuze voor vandaag…
De Accutron Spaceview. Loepzuiver en uiterst cool…
en richting het ouderlijk huis waar mijn moeder me bij het binnenlopen toevertrouwde dat pa al wat nerveus was voor de reis. Bijzonder hoe je op hogere leeftijd de meeste zorgen overboord gooit maar sommige triviale zaken ineens als grote beren op de weg gaat zien… Mijn moeder stopte me nog wat papiergeld toe voor onderweg en daar gingen. Maar niet voor hij vroeg:
:jong,…olie gecheckt?’ hahah dat doet hij al jaren en het voelt vertrouwd.
Germany here we come!
Onderweg geen foto’s natuurlijk, maar wel even koffie en een broodje…De man op de foto is 82 jaar oud. Zou jij hem dat geven?
Afgesproken met de verkoper bij de Mc.Donalds in Dusseldorf en daar zag ik het horloge. In prachtige staat en uitstekend werkend. Ik presenteer met enige trots:
De Omega Memomatic met ingebouwde mechanische wekker die je op de minuut kan zetten. Uniek in die tijd, we schrijven 1969…Voor ik geboren was, dat alleen
En helemaal met