Zeker, maar niet voor mij en mijn slechte ogen 
1 like
Onze vrienden van Fratello hebben er ook een verhaaltje over geschreven:
2 likes
Ja, eens, maar toch ook net iets te veel street art doodle in mijn optiek. Ik mis de elegante precisie van Oan Gio’s gebruikelijke dials in deze samenwerking
Ik vrees dat ik het nooit tot een verhaaltje zal schoppen!
1 like
Hier toch nog wel wat nieuwe indy merken ontdekt. Leuk voor inspiratie (meeste onbetaalbaar)
3 likes
Aera komt met een beslist niet dirty dozen horloge. Ik ben het met Hodinkee’s bewoordingen gelijk eens:
"Aera’s New M-1 Is A Decidedly Modern Field Watch That Transcends The Limits Of Its 20th-Century Inspiration
While British microbrand Aera’s new M-1 may draw inspiration from the iconic Dirty Dozen field watches, it is not bound to or limited by its source material."
Dat maakt het een leuke nieuwkomer. Maar in minn ogen is 39mm nog altijd wat groot, is een handwindee een vergissing op ieder écht ook praktisch bedoeld en gestijld horloge, en is 1850 dollar pittig voor Sellita in een druk bezet genre.
1 like
Vet man!
Eh wat? Verklaar uzelf nader
Wie zoekt er nog een toffe en betaalbare worldtimer
1 like
Mijn mening. Waar de optie van automatisch bestaat vind ik een handwindee hoe dan ook onpraktisch. Ook de Hodinkee recensent noemt nog hoe onhandig het ontbreken van een power reserve indicator is. Daar kan ik helemaal inkomen. Maar zelf kijk ik ook nooit uit naar al dat winden. Is het een groot probleem? Nee. Maar ik ben vooral serieel drager: dat wil zeggen vaak draag ik een horloge enkele dagen. Zeg een werkweek. Ik vind het dan heel irritant om aan handwinden te moeten denken en al helemaal met zo’n typische 42 uur, reserve waarvan je nooit weet of je het net ver genoeg gedraaid hebt. Dan let je dat eigenlijk iedere 24 uur doen. Een automaat lost dat probleemloos op en nog zonder batterij ook. Wat een vernuft! Dit is een horloge in de field, expeditie, of ruigere horloge categorie. Dat spreekt ook helemaal uit de stijl. Als je een dirty dozen horloge maakt snap ik dat voor een soort authenticiteitsgevoel men kan vinden dat het dan handgewonden moet zijn, maar de optie van automatisch hebbende paar het wat mij betreft geheel niet in de purpose. Ik ga ervan uit dat dit is wat je wil dragen op lange uitdagende hikes (ik hoop niet in strijd) en dan lijkt het me dus totaal misplaatst om een (mogelijk vies geworden) horloge af te moeten toen om een tijdje te gaan staan winden. Ik heb een aantal handwinders in bezit. Ik maak uitzonderingen. Tot nog toe zijn dat afgezien van een horloge uit 1960 geen horloges die daar iets uitzonderlijks mee winnen, zoals een knappe dunne bouw of spectaculaire uurwerk afwerking (en ook daarvan vind ik vaak: dat zit toch tegen de pols, dus eigenlijk is het vooral knap werk voor in de vitrinekast. Doe vooral de achterkant dicht en verzorg dat mooi en ergonomisch en je bent van de twijfel af. Ja, allemaal erg rationeel, maar voordeel is wel dat de besparing in de telkens in het zich zijnde voor en zijkanten kan worden gestoken). Goed, die uitzonderingen houden het vrijwel nooit zolang om mijn pols uit als een automaat. Na een dag of drie ben ik dat winden wel weer moe. Op een zeldzame dag vier of vijf is het niet ongebruikelijk dat de wisseling plaatsvindt omdat het horloge is stilgevallen en er dus toch een horloge moet worden gezet. Zoals gezegd: mijn mening. Tot nu toe is mijn ervaring met de Hangzhou microrotor goed, maar verbaas ik me erover dat dit ook nog altijd slechts leidt tot horloges van met onder de 10mm. Ik zou het mooi vinden als we betaalbare off the shelf automaten zouden komen voor constructies van net onder de 8mm, zoals met de enigszins dure 7001 wordt bereikt.
1 like
Tja jij en ik verschillen heel erg van elkaar, het komt zelden voor dat ik een horloge drie dagen achter elkaar draag, en ik heb er te veel… Op tijd zetten en opwinden doe ik dus toch al, ook met al m’n automaten.
En de enige twee handwinders die ik in de collectie heb zijn wél knap dun.
Maar bij een horloge dat vies wordt is het wat minder handig inderdaad.
Wat betreft de Hangzhou microrotor… Dat is meer een gimmick waarmee je kunt zeggen “ik heb een microrotor”… Het doel, - het maken van een dunner uurwerk- haalt dit ding niet omdat het verder niet op niveau is.
Ja, voornamelijk mee eens. Ik heb er dus een en het is prima. Doet ook niet merkbaar onder voor de Sellitas of Miyotas van de wereld. Nog niet tenminste. Maar de horloges met onder de 10mm met dit uurwerk hadden waarschijnlijk net zo goed/dun met een 9015/90s5 oid kunnen worden uitgevoerd, waarschijnlijk zonder meerprijs.
Voor een handwindee moet de totale dikte in mijn ogen wel zakken tot onder 9mm om er in het dragen al verschil in te merken. Dat lijkt onder micros vooral met de 7001 te lukken.
Ik weet niet of we Singer Reimagined onder de micros mogen scharen. Ik weet er weinig van, maar ik verwacht torenhoge prijzen. Maar voor de leuk omdat ik een zeldzame directe waardering voor een chronograaf heb, hier de heritage collectie met gerestaureerde Valjoux. Echt mooi toch?
18 likes
De 5000A is even dun als een Miyota 9015 en dus net ietsje dikker dan een 2892 of de nieuwe Yema micro-rotor maar dunner dan de nieuwe micro-rotor P4000 van Panerai bijvoorbeeld. Inderdaad niet spectaculair dun op zich, maar naar mijn mening ook niet slecht voor een massaproductie uurwerk met een vrij strakke prijszetting.
Dat gezegd zijnde is het binnenwerk uiteraard in de markt gezet om een niche te kunnen vullen, waar ze in mijn ervaring met een Baltic MR01 prima in geslaagd zijn 
Ik wind het horloge gewoon 's avonds op als ik het afneem voor het slapen gaan. Kost me 10 seconden. En je kunt gewoon opwinden tot de kroon niet meer verder wilt, een ietwat moderne veer breek je zo snel niet dus daar moet je je geen zorgen over maken
Het ziet er mooi/interessant uit en levert een redelijk dun uurwerk op.
Zeker leuker om naar te kijken dan naar een 9015, al is dat ook een tof uurwerkje voor de prijs
1 like
Bij mij Takano uit 1960 zal ik dat niet doen, maar ook bij moderne uurwerken voel ik al veel sneller en steeds meer weerstand. Wanneer houd je dan op? Is er een echte ‘stop’? Het laatste wat je wil is forceren. Misschien ben ik te zachthandig.
Ik houd dan weer van handwinders en heb helemaal niets met automaten, buiten als het om een zichtbaar en gedecoreerd gangwerk gaat waarbij ik naar een mooie spinnende rotor kan kijken.
Elk zijn meug.
Er is echt een moment waarop je duidelijk niet verder kan opwinden zonder overdreven veel kracht te zetten of gereedschap te gebruiken. Dat is het moment waarop het horloge volledig opgewonden is. Het is moeilijk te beschrijven, maar als je het 1 keer gevoeld hebt dan herken je het wel.
Dat suggereert dat ik misschien nooit ver genoeg ga, maar dat kost al wel relatief veel kracht voor een horloge (al helemaal vintage), voor mijn gevoel. Bovendien kost dat ook wel wat meer dan 10 seconden. Maar goed, eigenlijk vind ik de hele discussie precies aangeven waarom ik blijer wordt van een automaat. Als ik die één zwengel moet geven is het veel.