Het broeit al een tijdje in mijn horlogeverzameling. Vier jaar geleden kocht ik mijn eerste horloge, een tijd nadat ik het horloge van mijn grootvader kwijtraakte. Het werden er snel twee, drie, vijf, tien, … enzovoorts. Herkenbaar wellicht.
Constatering #1: Ik heb de voorbije jaren (te) veel dingen gekocht gewoon omdat ik ze leuk vond - om naar te kijken, vaak niet eens om te dragen. Er zitten (werkende) horloges in de horlogedozen die ik het afgelopen jaar nooit heb uitgehaald, en sinds aankoop misschien 5 keer heb om gehad. Bijna altijd vintage, en niet van de dure merken, dus geen gigantische aderlating maar het dikt wel aan.
Constatering #2: Mijn smaak tekent zich zoetjesaan wat duidelijker af richting - pardon my Flemish - “speciallekes”. Ik kan heel veel verschillende dingen leuk en mooi vinden (en effectief dragen) maar er moet “iets” speciaal aan zijn om een glimlach te krijgen.
Dat ging eerst van de Океан, met die gare wijzerplaat en extra kroon links…
… en de Cimier, met penanker-nepchrono, rare subdials die niets nuttigs doen én worldtimer…
… naar de Lathin regulateur, stiekem toch een favoriet onder mijn oudjes…
… en de Stowa jump hour met funky kastvorm…
… de Rado Alpineum met facetglas…
… en de Seiko, idem…
… kortom, de “gewone” horloges krijgen het een beetje lastig, en intussen zijn er al een paar weg en nog eens een zestal klaargelegd voor verkoop. Van diegene die deze schifting overleefd hebben, zouden er nog wel eens een paar kunnen bedankt worden voor bewezen diensten op termijn.
Er schieten er nog altijd genoeg over - de projectenbak, daar spreken we niet over 
. Maar er is dus… plaats.
Er is veel te veel leuks te vinden, maar met de inzichten van hierboven stelde ik mijzelf een paar eenvoudige eisen:
- Het moest een nieuw of zeer recent model zijn. Daar heb ik er welgeteld één van. De Farer. Al de rest is pre-1990, 1980, 1960, …
- Het moest op een stalen band komen. Nooit veel voor gevoeld vroeger maar naast de rammel-Seiko en de blikken Vostok wil ik eens een goeie proberen.
- De vorm moest interessant zijn. Lekker subjectief enzo.
En daar begon de grap natuurlijk. De eerste twee punten, daar schoot ik niet veel mee op.
De derde daarentegen, daar vielen ze sneller dan de landing in Normandië in het parallele universum waar de Duitse Wehrmacht voor elke soldaat een M2 Browning had klaarliggen. Deze keer ging ik niet zomaar iets kopen, dus er werd onverbiddelijk gesnoeid.
Het probleem met interessante kastvormen is dat ze bijna altijd gewoon een ronde wijzerplaat hebben, en dat wou ik expliciet niet. Een harde rechthoek of vierkant doet het ook nog niet zo voor mij - een Reverso Duoface wel natuurlijk, maar die is ook op andere vlakken speciaal en tevens ruim buiten budget.
Enters the stage: het Reuleaux Wiel. Een parel van wiskundige perfectie afgeleid van de gelijknamige driehoek. Geometrische fapperij van de bovenste plank. He-le-maal in mijn straatje dus.
En het moet nu net lukken dat er een hele mooie bestaat met die vorm, die ik twee keer kon passen de voorbije maanden. De maat was eerst een vraagteken - hij is net geen 40mm zonder kroon, dus een stevige jongen, en rechthoeken dragen al groter - maar het ging wonderbaarlijk goed. En dan zo’n funky big date bovenaan. Ik werd er spontaan vrolijk van, en dat was al even geleden weer.
Dus toen er een nieuwe in de stickers voorbijkwam voor toch meteen 40% minder dan wat de lokale verdeler vroeg was het plots snel beklonken. Geklikt, betaald, en 48 uur later uit Bergamo hier aan de deur in mijn Oostblokgehucht. 
Welkom in de collectie: de Mido Multifort TV “Big Date”.
De band moest natuurlijk verkleind worden maar dat was op een paar minuten rond. Zit ook heel comfortabel (sorry Seiko Actus, sorry Vostok Komandirskie). Geen micro adjustments voor zover ik zie maar voorlopig ook niet nodig. Brushing en gepolijste vlakken wisselen mooi af.
Toffe lume en details. De big date is leuk om in actie te zien, moet ik eens een filmpje van proberen maken.
En het blauw (hoera blauw) speelt heel mooi met het licht door de grove textuur van de wijzerplaat, van bijna zwart tot vrolijk blauw in de zon.
Ik ga niks roepen over “blijvers” want dan krijg ik dat mogelijk binnen X jaar terug onder m’n neus geschoven 
maar tot zolang - heel blij mee.
veel plezier ervan !
Wat een apart en prachtig afgewerkt horloge! Binnen de focus van waar ik normaal warm van word zou ik dit zeker nooit zoeken, maar ik geloof onmiddellijk dat je voor dit ding valt als je 'm tegenkomt.