Ik ging eigenlijk geen horloges kopen tot ik de hoop opknappertjes wat had uitgedund. Klinkt het bekend? 
Nu goed, zo heel af en toe kijk ik toch eens op de app-versie van een heul erg reputabele website die ik, medelijden met mijn spaarvarken hebbende, alle rechten op notificaties heb ontzegd. Ik kan het niet laten, en ofschoon het nog altijd een redneck modderworstelevent van bandwerk chronos en Poolse Atlantics is, zie je wel eens iets leuks passeren. Meestal niet leuk genoeg om het spaarvarken in ademnood te brengen, maar zo heel, héél soms…
De DDR. Klopse, Blutwurst - fait divers: blijkbaar noemen ze dat daar ook Tote Oma - en laagalcoholisch bier, maar dan Soviet style.
Dresden, Bamberg en de helft van Berlin. Ik scheurde er in 2022 zes keer heen en weer door, al zag ik niet meer dan de autobahn en, afhankelijk van de aangehouden snelheid, een paar tot een hoop tankstations.
En wie hier DDR zegt, zegt natuurlijk Ruhla. Dat zijn zelden gecompliceerde uurwerkjes, de juwelen zijn dun gezaaid, en super verfijnd qua design kan je ze ook bezwaarlijk noemen. Maar ze hebben een sympathieke smoel en zijn best robuust voor wat vaak penankertjes zijn, dus mits schoongemaakt zijn het toffe beaters.
Ik vond de chronos van Ruhla altijd al leuk - al zijn het maar halve chronos, want in dezelfde stijl als de Lapanouses is het puur een kwestie van de “chrono” naald te stoppen en terug te laten lopen. Komt er natuurlijk net eentje voorbij daar op die heul erg reputabele website, en niet zomaar eentje…
Een echte Stopp-Meister! De eerste generatie, voor ze de reeks naar het internationaal beter bekkende Chronograf omdoopten. Ik geloof dat het @Scudo is die er net zo eentje heeft die zo heel af en toe eens op foto passeert hier, en het feit dat ik 'm nog herinner met dat Belgische halfbelegengatenkaasgeheugen van mij geeft aan hoe tof ik die wel vond. 
Dus kijk, daar moet het spaarvarken dan maar eens voor bloeden. De wijzerplaat zag er nog tiptop uit voor de leeftijd, en het plexi was ruim goed genoeg om met een rondje Polywatch terug netjes te staan.
De caseback zou een goeie poetsbeurt nodig hebben. Maar dat komt wel goed.
Goed, één week later en hij ligt als een laat paasei op de mat. Snel even een poetsdoekje over de kast en caseback, rondje Polywatch en om de pols!
Heel erg blij mee. Bonkige heer maar niet te groot.
En HOERE luid. Ik kan het horloge aan de pols horen tikken boven het zoemen van de fileserver onder het buroblad en de Kundo klok uit. Heerlijk 
Wat nog rest te doen: de kast heeft een paar lelijke plekken waar de chrome gewoon weg is, en de pushers hebben ook hun beste tijd gehad. Niet zo gigantisch storend maar wel iets dat ik op termijn wil vervangen. Als iemand een kapotte Chronograf liggen heeft met een nette kast van deze generatie dan hoor ik het graag.
En het bandje, sja, dat is een euh… “quility band”. 20mm, plastic nepleer, geen taper, geblokt uiteinde.
Maar weet je? Eigenlijk past dat doodgewoon. Simpel, geen pretenties. Want DDR, man.
Ik ben zo blij als een scarabee in een Himalaya van vers geperste olifantenkeutels 
en ik wens u allen hetzelfde toe!
