Iedereen kent die dode momenten wel. Je hebt net je kwakje verschoten op HF in de vorm van een mooi uitgebalanceerd, drive-by sarcastisch, van inzicht en ervaring doorleefd, licht naar pedanterie geurend maar uiteraard puur ironisch, met een nonchalant je ne sais quoi gekruid antwoord in een draad over de betrouwbaarheid van een nochtans heul erg reputabele website waar allerhande goederen voor wijd variërende hoeveelheden snel devaluerende zilverlingen worden uitgewisseld.
Je leunt achterover in je koffiebruine Chesterfield, tikt de overtollige as van je Cohiba en nipt van je glas Laphroaig. Je tong voelt aan alsof je een minuten durende french kiss hebt gelebberd met twaalf lopende meter vers gelegd asfalt. De zachte gloed van de hopen binnenlopende hartjes op je bericht verwarmt je aangezicht, en verstevigt je status als Trustlevel 7 met complimentary Patek HFLE.
Maar het reageren op resulteert in een denken aan en escaleert in een nieuwsgierigheid naar; zou deze heul erg reputabele website werkelijk nog zo’n Augias-geitenbordeel zijn als je je herinnert? To the browser mobile! En eens de heul erg performante website in al zijn glorie geladen is, zie je het.
Het Chrono Valhalla.
Een… Chronographe Suisse. Ongelofelijk hoe die wijzerplaat zó vlekkeloos is gebleven, na al die decennia. De kast, geen krasje. Dit prachtexemplaar heeft gegarandeerd de afgelopen 70 jaar in de kast van een oud vrouwtje gelegen. Paf, dat sta je.
En dan zie je… de Dreffa. Indien mogelijk nóg mooier, ondanks de identieke lay-out en spacing. En wie had ooit durven voorspellen dat Chronographe Suisse en Dreffa onafhankelijk van elkaar beiden de ideale secondenwijzer zouden ontdekken? Werkelijk een wonder der designwetenschap.
En de hoorn des overvloeds blijft maar vloeien! Want ook Mathey Tissot at zijn deel van de nectar der wijzerplaatontwerpgoden. Het feit dat de plaat blijkbaar deels… bovenop…?.. de opgelegde indices geprint is, is een vlaag van pure artistieke inspiratie, Dali en Gaudi waardig.
Een inspiratie die - je gelóóft het niet! - ook de bezielers van Favre-Leuba ten deel viel, met eveneens de subtiele blauwe print onderaan de 12, als ware het de schoonheidsvlek van het illustere nineties model waar je ooit ettelijke sokken zaad aan geofferd had.
Het mijmeren over Cindy is nauwelijk de semi-erectievaarwateren binnengevaren of je oog valt op die andere illustere schone. Naomi Mathey Tissot heeft - je gelóóft het niet, echt! - net zoals Chronographe Suisse en Dreffa de perfecte secondenwijzer ontdekt! En tussendoor ook de andere wijzers van Dreffa. Blijkbaar. De nectar stond in promotie bij Albert Heijn, en we kunnen er maar allemaal beter van worden!
Het priapisme is compleet met de ontdekking van de fenomenale, originele, ongedragen, alle onderdelen 100% origineel gecertifieerde… Duward. De Rembrandt die het beschilderen van de wijzerplaat op zich nam had duidelijk ook last van een pantalonkomkommer want de “17 rubis” werden zowaar naar de bovenste helft getild, ternauwernood een aanrijding met de illustere merknaam vermijdend.
Het baarlijke smorgasbord aan waarlijk unieke chrono stukken heeft je uitgeput. Je hebt nog net de energie om je Platinum Mastercard boven te halen en een bod op elk stuk van de volledige collectie te lanceren dat bazookagewijs elke inmenging van horloge-onwaardig plebs een date verzekert met 72 maagden. Je maakt nog snel een mental note om Romain een kratje Dom Perignon te sturen voor zijn uitmuntend werk bij het cureren van deze prachtstukken.
Nog vijf keer slapen met verschillende goed geproportioneerde jongedames en de door de heul erg reputabele website gefaciliteerde ruil van mechanische tijdmeterij voor het virtuele zweet uwer aanschijns bereikt zijn conclusie middels een onderbetaalde, permanent in tijdsnood gedwongen jongeman in een bestelwagen.
En kan je ze allemaal samen ter oooh en aaah presenteren in de “Show je collectie op één arm” thread, waar, zoals algemeen geweten is, de elite van HF dient te vertoeven.
Mijn oprechte excuses. Deze leestijd krijg je nooit meer terug. Als het een troost moge wezen: ik evenmin de tijd verpist aan het schrijven, op deze slapeloze maandagnacht.
