Zo, daar zijn we weer. Na mijn vorige NA een Fortis ben ik krap twee maanden later weer terug met een nieuwe Nieuwe Aanwinst. Een Fortis.
Ja, men zou kunnen zeggen dat ik behept ben met het Fortisvirus, en dat ging heel snel. In mijn vorige NA was te lezen dat ik veel modellen interessant vond, maar uiteindelijk een Fliegerchronograaf koos. En die bevalt nog steeds heel erg! Sterker nog, hij zit momenteel in de rotatie.
Maar. Er bleef toch wat knagen. Die grote cijfers. Die felle kleuren. Die kast, die gewoonweg BEUQT. Dat ‘tandwiel’ van een bezel. Jawel, zo’n “typische Fortis”:
Nou bleek dat deze “typische Fortis” bijna geheel uit het assortiment is verdwenen. Sowieso alle day-dates (ook wel Aquatis genoemd) en bijna alle chronografen, op de zwart-witte en de gele na. En op Ebay waren ze ook niet meer te vinden. Raar, vroeger struikelde je erover.
De oplossing?
Juist. Tsjechië!!!
(hier van eigen vakantiefoto in 2009, toen ik onbezonnen de trein pakte van utrecht naar damascus)
Om wat voor reden dan ook, geen idee waarom, zijn deze discontinued modellen volop in Tsjechië beschikbaar. Op meerdere webwinkels vond ik eigenlijk alle uitvoeringen en kleuren nog. Probleem?
Al deze webwinkels versturen slechts naar Tsjechië. En naar Slowakije doorgaans, waarmee aangetoond is dat de oude duostaat Tsjechoslowakije èrgens nog voortleeft.
Omdat ik liever niet zomaar geld overmaak naar een partij waarbij ik geen enkele leverage heb dat er ook wordt geleverd, ging ik op zoek naar de betrouwbaarst overkomende partij. En die vond ik in Koscom
Koscom is gewoon een ‘AD’ met een etalage in het centrum van Praag, dus wat zou het. Ik stuurde een mail en wachtte af. Voorraad genoeg!
Toen ik het eigenlijk al vergeten was kwam er ineens respons, dagen later. Men wilde me wel helpen, mits ik vooraf betaalde, en verzendkosten ophoestte. Nou prima!
Het model ‘op leer’ kon men meteen leveren; met Stahlband moest het komen van de importeur. Aangezien de laatste maar zo’n 50 euro duurder was zou ik wel gek ziin om voor leer te kiezen.
Ik betaalde, en wachtte. Twee dagen
Dit stond vanochtend in de gang, daar kwansuis geparkeerd door de vrouw des huizes.
(zij weet nog van niets)
Een feest van verpakkingsmateriaal! Even naar zolder, zorgvuldig uitpakken. De werkkamer heeft geen slingers nodig (hoe klein ook)
Boem! Een beuker van een doos.
(met hand erbij, voor de schaal)
in de doos… een doos. Tsjechisch surrealisme!
Op de doos, die van stevig materiaal is, zat een klein zwart knopje. Hierop gedrukt kon de doos open en…
BOEM!
Stilgevallen op zaterdag de 10e, gek genoeg de datum dat ik betaalde.
Wat een moloch!
Snel de band verstellen. Eén schroefje is er al uit; dit wordt vast makkelijk!
Nou nee. Raar systeem zeg! Er moeten twee schroefjes parallel uit, waarna het “linker” gedeelte van de schakel eruit kan. Zie dit filmpje.
Gaandeweg maakte ik het me eigen. Gezeten op de zolderlijke roeimachine zwoegde en zwoegde ik; de schakeldeeltjes stapelden zich op in het plastic doosje van mijn schroevendraaiersetje.
Maar wat bleek! Tijdens het klussen was de duikersextensie (huh?) opengegaan, zonder dat ik dat zag. Ik had dus twee schakels teveel verwijderd…
Nou, ik zwoeg wel weer door, als Job uit de Bijbel. Omdat ik het horloge eerst goed had gezet, kon ik heel goed volgen hoeveel tijd van de baas ik aan het verspillen was…
Nou, zo’n 35 minuten. En hij zat!
(lijkt strak, maar is eigenlijk heel comfy zo. Beeld maakt dik, zeggen ze!)
Wat een kleur. Wat een pracht.
Wat een mannelijkheid!
Zodra de baby wakker was rende ik zijn kamer in, waar mijn bijpassende trui in de kast lag
Maar zo’n geel horloge past bij een hoop dingen, eigenlijk.
Bij kipfilet bijvoorbeeld:
Of bij de lentezon van Kennemerland:
De authentieke betegeling van mijn huis uit 1939:
Het glas in lood waar ik zo graag naar kijk:
Of de Special Edition Ballisto gekocht op een heimelijke skireis (echt NIET TE HAKKEN)
Ja, zelfs bij Super Mario Bros 3:
Ik ben er heel blij mee!
Ook bij mijn andere favoriete merk: