Bij voorkeur erbij, dus mijn blauwe Seamaster én een Moonwatch. Dan ben ik klaar, serieus!
(citaat)
Serieus? 
1 like
Serieus! Maar ja, ik kan ze nu niet beiden hebben. Prioriteiten. Dus, even tijd voor wat anders … of niet. Ik ben er nog niet uit hoor.
Ik kreeg via PB (uiteraard) direct al twee geïnteresseerden. Die ik beide heb geantwoord dat ik deze blauwe nog niet wegdoe. Sowieso niet voordat ik de Tudor heb gevonden. Ach ja, het blijft een rare tik: Horloges! 
Enne, dit is (en blijft) wel een héle mooie. Vind ik.
8 likes
Héél erg fraai, zo’n ouwetje!
Ik vind Omega een ontzettend mooi merk. Ik zou alleen zelf geen vintage meer willen dus in mijn geval zou het de Speedmaster Pro worden, die nu in de catalogus staat. Uiteraard wel de Hesalite uitvoering, 't dichtst bij de geschiedenis. Dus diegene die ik al gehad heb. Maar goed, als gezegd er zijn andere prioriteiten. 
Naar aanleiding van de foto’s hierboven krijg ik de kriebels om even het bandje van de Seamaster te wisselen. Zit nu op staal, … tijd voor rubbâh. 
1 like
Waarom geen vintage meer, kun je prima dagelijks dragen?
1 like
Eens.
Ik vind de huidige lijn van Omega wel erg fraai hoor. Als voorbeeld, de band van de nieuwe Speedmaster verkies ik (in tegenstelling tot veel ‘puristen’) boven de oude. Smaak. Zo zijn er ook velen die roepen dat de band van mijn huidige Seamaster moddervet is en beter een beetje smaller bij de sluiting had moeten zijn (18mm ofzo). Tja, ik vind van niet. Vind het prachtig zoals het is, dat geldt ook voor de huidige Speedmaster Pro. Mooi spul.
1 like
Begin februari ruilde ik mijn Speedmaster Pro in voor deze Seamaster, een best wel héle fijne dikke duiker. Een gekoesterde wens ging daarmee in vervulling. Grote blij!
Ik maak elke paar weken een foto voor een HF Foto Challenge, een fotowedstrijd met telkens weer een ander thema (het thema is momenteel: ‘Veiligheid’). Deze Seamaster vind ik best wel een fotogeniek ding. Ik kan de door mij ingezonden foto’s dan ook mooi hergebruiken voor een korte terugblik van ruim twee maanden volop draagplezier.
Hieronder dus … 
Muziek
Het spreekwoord “er zit muziek in” is nog steeds in alle opzichten van toepassing op deze voor mij prachtige duiker.
Ook letterlijk is de klank er eentje om af en toe even bij stil te staan. Als ik mijn oor te luister leg op het horloge hoor ik telkens weer een in balans klinkende … pling pling, plong. Het heeft me in den beginne 's nachts zelfs wakker gehouden. Heerlijk. Nu ligt 'ie tijdens de donkere uurtjes op het nachtkastje. Ik werd er gek van!
Keukenapparatuur
Diegenen die mijn onzinreacties af en toe een beetje volgen weten dat ik een afwasje op z’n tijd niet schuw. Ik heb zelf geen afwasmachine (nodig). Met een goed gevulde spoelbak ga ik telkens vol goede moed de strijd tegen mijn afwas aan. Dat gaat prima. Wat zo fijn is aan de Seamaster is dat deze zich helemaal in zijn element voelt onder water, in de spoelbak, al dan niet voorzien van een drupje Dreft.
Dat gezegd hebbende, op deze foto hangt mijn Seamaster in de blender. Veiligheidshalve had ik de steker even uit de wandcontactdoos gehaald. Een antwoord op de vraag “Will it blend?” zul je van mij dan ook niet krijgen.
Metalen
Staal, staal en nog eens staal. Voor mij is een sportief bedoeld horloge, een ‘toolwatch’, nooit van edelmetaal. Ondanks alle modehypes, ik vind het niet passen(d).
Bof ik even met deze Seamaster! Deze dikke duiker is ‘één brok staal’, met een fraaie blauwe keramische wijzerplaat en inleg. Perfect in balans. Vind ik. Ik draag mijn sportieve horloges het liefst ook altijd op een bijgeleverde stalen band, maar … voor het eerst heb ik een uitzondering gemaakt door er een originele rubberen band bij te kopen én door die daarna ook werkelijk te gaan gebruiken. Ik schrok ervan. Het is mooi, ik bedoel: Ik vind het mooi! 
Lente
Wat een heerlijk frisse uitstraling heeft deze blauwe Seamaster! De kleur is echt superleuk en ook best wel heel erg draagbaar. Fifty shades of blue, het is elke dag lente met dit horloge om de pols. Serieus.
Glas
Ik heb nooit zo goed begrepen waarom een duikhorloge soms een achterdeksel moet hebben met glas, waardoor je het uurwerk ziet. Raar. Ik vind dat een modedingetje. Totaal niet nuttig maar maar het bevalt me bij deze wel.
Als ik weer eens zit te dagdromen over half gevulde glazen wil ik de Seamaster nog wel eens van de pols halen, om alle beweging - het kloppende hart - door het glas nader te aanschouwen. Best leuk. Ach ja, beetje raar.
Koffie
In koffie zit cafeïne, dat schijnt stimulerend en verslavend te zijn. Ik heb van dat laatste eerlijk gezegd nog nooit wat gemerkt. Hoewel ik best wel veel koffie nuttig. Maar een dagje zonder, dat gaat me wel lukken!
Een dagje zonder mijn Seamaster? 
Dat zie ik niet direct voor me. De gedachte alleen al …
Borden
Bij dit thema doemt de gedachte over de eerder genoemde afwasmalaise wellicht weer op, maar gelukkig ging het ditmaal niet over servies. Alles behalve. Het moest een ander bord zijn, jaja. 
Ik heb zelf maar even het avontuur opgezocht door een rallybord (en een snel klein bijpassend karretje) te fotograferen. Avontuur is ook exact waar deze Omega voor staat. Dit horloge staat onder andere voor het avontuur van een Britse spion, die strak in een smoking gehuld, aan een touwtje uit de oceaan omhoog komt dobberen (zoek de reclameposter maar eens op). Het is een hilarisch beeld. Maar ja, de goede man draagt wel een prachtige Seamaster.
Veiligheid
Zeg @junior, hoe gaat het nu? “Ik sta in vuur en vlam!” … uiteraard, vanwege deze Seamaster.
Ik heb heel even met de gedachte gespeeld om 'm weg te doen, er iets anders voor in de plaats te nemen. Dat zijn bij mij overigens geen vreemde gedachten, ze maken onderdeel uit van de (horloge)tik die ik heb. De gedachten zijn inmiddels alweer geblust, ze zijn overgewaaid en voorlopig beperk ik me tot deze prachtige Omega.
Waarom ook niet? Kijk dan! WOW … 
Dat ik deze überhaupt mag dragen. Ik voel me bevoorrecht!
16 likes
In maart schreef ik o.a. over het feit dat de sluiting niet oké was. Een van de ‘drukkertjes’ kwam telkens vast te zitten enne, dat probleem bleef maar terugkomen. Vervelend, vooral als het horloge om de pols zit. Krijg je hem dus niet meer af zonder schroevendraaier …
Begin mei, na twee maanden geklooi, was ik er wel klaar mee. Ik heb de band (weer) afgegeven bij S&C met het verzoek de ‘oude’ sluiting niet opnieuw te repareren maar te vervangen door een nieuwe. Ik vertrouwde deze niet meer. Omdat het een nagenoeg nieuw horloge/bandje betrof en dus nog dik in de garantie moest het zaakje opgestuurd worden naar Brussel (OMEGA/Swatch Group).
Vandaag kwam het verlossende woord, ze hebben een nieuwe sluiting aan de band gezet.
Heel erg fijn! 
Blijft toch mijn favoriete combi, deze Seamaster op staal. Ik ben een fan van deze ‘tramrails’ band. Erg mooi.
Enne, nou kan ik weer fijn wisselen als ik daar zin in heb. Totaal ander smoel, de rubberen band is wat sportiever en de stalen band modetechnisch gezien iets draagbaarder. Blij!
11 likes
Prachtige foto trouwens…
1 like