Na ruim 1 jaar vooral te posten in het “Nieuwe Aanwinst - Geen horloges” topic (heb je nog geen toegang tot dit topic? Prijs jezelf gelukkig als je bankrekening je lief is) en geïnspireerd door dit mooie verhaal; Na 4.5 jaar zwoegen Omega!
Werd ik wederom gegrepen door de Omega Seamaster, al vaker had ik deze in het wild gespot en telkens trok deze mijn aandacht. Het idee om een nieuw horloge te halen kwam na het behalen van mijn masterdiploma, naast mijn werk, in 2023 en de naderende big 3-0. Ik wilde iets tastbaars hebben dat me zou herinneren aan deze mijlpalen.
Op een regenachtige zaterdag besloot ik een passessie te doen bij een geautoriseerde dealer in de lichtstad van Nederland. Daar werd ik vriendelijk ontvangen en had ik een uitgebreide sessie waarbij ook de Omega Aqua Terra, Cartier Santos, Black Bay 54 en Pelagos 39 de revue passeerden. Op dat moment sloeg de twijfel toe. Was de Seamaster niet te groot voor mijn bescheiden polsen? Bijna was ik overtuigd om een BB54 te bestellen, want wat is dat een fantastisch horloge! Maar de gilt dial en, in mindere mate, de snowflake wijzer hielden me tegen.
Eenmaal thuis aangekomen begon het, voor jullie als lotgenoten ongetwijfeld herkenbare, ritueel van opnieuw eindeloze filmpjes en foto’s bekijken en reviews lezen besloten dat het toch echt een Seamaster moest worden. In het blauw greep ik mis op een aantal mooie aanbiedingen en daarnaast was de “nieuw-ervaring” me toch ook wel wat waard gezien de reden van mijn aankoop. Dus besloot ik een deal te sluiten met een ex-AD die het horloge nog nieuw op voorraad had liggen.
Misschien houd ik mezelf voor dat die ‘nieuw-ervaring’ het waard was, en negeer ik het feit dat 48 uur na mijn aankoop hetzelfde horloge, in nieuwstaat, hier in het blauw opdook.
Inmiddels heeft mijn Omega Seamaster z’n eerste levenslessen geleerd - na drie weken aan mijn pols zijn de eerste krassen inmiddels een feit. Serieus, hoe houden mensen hun horloges zo smetteloos? Hebben ze een geheim anti-kras ritueel dat ik gemist heb? En de mooiste reactie die ik heb ontvangen? Die kwam van mijn lieve moeder, die na een uitgebreide inspectie van mijn pols nonchalant zei: “Tja, hij geeft de tijd aan.”
Dus hier zit ik, samen met mijn Seamaster, deel van een mooie club van horloge-liefhebbers waar je niet raar word aangekeken als je ruim twee modale netto maandsalarissen uitgeeft aan een stuk staal dat de tijd aangeeft, zij het niet nauwkeuriger dan je smartphone. Blij met mijn nieuwe aanwinst. Wat het volgende is? Die Cartier komt er sowieso nog eens en als de BB54 in een andere kleur uitkomt, ga ik zeker weer kijken!
Goed, jullie hebben het verhaal tot hier doorstaan. Tijd voor een aantal foto’s!
met deze schitterende blauwe Seamaster
