Ik heb momenteel de neiging naar kleinere horloges te kijken/over te stappen.
Laatst mijn grootste horloge, een Speedmaster, geruild voor een 36mm Rolex (1601). Draagt klein, maar mooi. Mogelijk daardoor een hang naar kleiner gekregen lijkt het.
Inmiddels lijkt een soort ‘verkleiningsvirus’ toe te slaan.
Zo zou ik mijn Explorer 39 kunnen vervangen door een 36mm of door een OP in 36.
Dus bijvoorbeeld dit:
Zij vind juist dat ik grotere horloges moet kopen, ze vindt die kleine vintage dingen niet zo staan. Ondanks dat ik smalle polsen heb. Wat zegt de jouwe daarover?
Ook ik zit middenin dit proces en wordt van 35mm naar 42mm geslingerd. Dan is dit weer goed, dan dat. Je hebt het gelezen in mijn Nomos-topic. Om gek van te worden
Dit herken ik ook. Waar voorheen 42 de standaard was (want past beter bij mij etc etc) moet ik nu niet denken aan groter dan 41.
En heel eerlijk gezegd, die 41mm is natuurlijk gebaseerd op mijn DJ41 Daar ben ik nog altijd erg blij mee, dus die blijft nog wel een tijdje. Zo ook de Damasko DC58 met 40mm.
Maar in de toekomst ga ik ook kleiner kopen. Met 36mm is mijn Longines een geslaagde eerste test naar echt kleiner, en die bevalt heel erg goed. Dus wie weet zet het bij mij ook verder door.
Ik juich ze allemaal toe, behalve de laatste. Ik heb een AT gehad en was niet echt een fan. Maar ik ben daarentegen dan ook weer niet echt een fan van de Railmaster, dus inruilen zou ik hem wel
Mijn Sinn 556i van 38,5mm is voor mij de bovengrens. Ik kan groter hebben maar dan wordt het horloge zo aanwezig. Heb nu m’n Glycine Airman van 36mm om en da’s perfect.