Ik ben vandaag begonnen met een heel spannende klus. Het gaat om een gouden Longines zakhorloge erfstuk uit de rijke Friese familie Dekema. De kast is erg netjes het uurwerk ziet er prachtig uit en de emaille wijzerplaat heeft slechts een klein barstje.
Dit is het oudste horloge dat ik tot nog toe op mijn werkbank heb gekregen. En wat een kwaliteit!
Dit horloge heeft nog een apart knopje naast de kroon om van opwinden naar wijzerverzet over te schakelen.
Het glaasje is al eens vervangen want dat is van kunststof.
Heel bijzonder dat men mij zo’n familiestuk toevertrouwt.
Hmmm… Mijn eigen erfstuk uit 1904 heeft sinds mijn eigen revisie niet-meelopende wijzers, dus ik heb de gouden tip zeker niet… Nooit de moed gevonden om er opnieuw aan te beginnen. Probleem begon nota bene pas na een paar dagen goed functioneren.
Zal alles te maken hebben met de juiste smering. Is een kwestie van experimenteren denk ik. Wellicht meer de heel zware vetten gebruiken, zoals de veertonwand-vetten van Moebius.
Mij is bij de Schoonhoven avondopleiding verteld dat je bij deze oude munitenpijp systemen de frictie kan veranderen door de as die in de pijp zit meer of minder krom te buigen.
Probeer dat eens, is een kleine klus en kan groot resultaat hebben.
Gisteravond lekker bezig geweest, het uurwerk ging soepel in elkaar.
Natuurlijk dankzij de hoge kwaliteit en perfecte afwerking.
Een goedkope Mickey mouse penanker kost heel wat meer moeite!
Gelukkig geen ernstige mankementen tegengekomen alleen een paar details optimaliseren.
Goed gesmeerd en het prachtige vergulde uurwerkje kwam weer tot leven.
Hier de plaatjes:
Ziet er overigens uit als een kunstwerkje.
Eerlijk gezegd heb ik meer bewondering voor de fabricage van dit stuk techniek, dan voor een smartphone die over max 5 jaar op is.