Sinds een paar dagen ben ik bezig met het zelf maken van leren bandjes. De trigger was toen een gesp van een broekriem kapot ging. Het leer weggooien? Nah, daar kan wat moois van gemaakt worden.
Spulletjes gekocht, zoals hobby mesjes, zo’n hobby matje om te snijden, naalden en lijm bij de schoenmaker.
Het leer dat ik gebruik is 3 mm dik. Ik heb er daarom voor gekozen om geen voering of padding toe te passen.
Het dunner maken aan de uiteindes was uiteindelijk het moeilijkst. Met een mes en vijl, of met een slijpsteen. Uiteindelijk is het een combinatie geworden.
De delen die gelijmd zijn, heb ik gestikt met een sadle stich. Zo nu kan ik ook knopen aannaaien
Ik ben tevreden met de resultaten.
Als er iemand nog 3 mm dik leer over heeft, of weet waar je dat kunt kopen, dan hoor ik dat graag.
Wat leuk. Ziet er serieus goed uit. Nu lappen leer kopen om die te bewerken en te oefenen en dan kan je op Etsy . Ik verwacht natuurlijk wel korting voor horlogeforum.
Het liefst kom ik aanraking met gebruikt leer. In moderne jeanswinkels hebben ze wel dikke leren riemen, maar die zijn vaak toch te netjes en aan de zijkanten donkerder gemaakt waardoor ze niet meteen geschikt zijn voor mijn manier van bandjes maken. Maar wellicht kom ik to andere inzichten.
Gaaf man! Ik ben zelf geen groot fan van horlogebanden van zo dik leer, maar er gaat uiteindelijk niets boven zelfgemaakt. En deze Seiko en Certina lenen zich er wel héél goed voor! Ik zou ze zo dragen. Wacht eens even, door jou ben ik ineens fan van banden van zo dik leer bij bepaalde horloges!
Ook wel leuke extra: “Stuur mij je oude [leren product] dan maak ik er een bandje van.” Maar je hoeft natuurlijk niets voor anderen te gaan doen. Als je je voor je hobby laat betalen kan de lol er ineens snel vanaf zijn.
Ik heb met mijn vriendin afgesproken dat als ik vooroverlijd dat ze dan van mijn huidje een paar mooie loafers moeten maken voor haar ofzo. Ik weet alleen niet of de Wet op de lijkbezorging dat toestaat.
Weet je wat het is om dit soort dingen voor anderen te maken is best lastig. Je moet dan echt heel goed weten wat de maten zijn. Omdat deze voor mezelf zijn, zitten ze perfect. Met gekochte bandjes heb ik vaak dat het ene gaatje te strak zit en het andere te los.
Het voordeel van dat dikke leer is dat het niet dubbel hoeft. Als je dubbel doet zal dat gelijmd en gestikt moeten worden. Ik doe het stikken met de hand. En waarschijnlijk moet ik het dan bandje dan al iets buigen (binnenkant korter dan buitenkant) om wringing te voorkomen.
Ja dat is wel praktisch natuurlijk. En het is een leuk detail dat je de print nog zit, op de laatste foto. En echt, ik ben zojuist omgeslagen. Ik vind het bij deze horloges erg mooi. Ik zou het nog steeds niet bij een zakelijk of zondags horloge willen, in tegenstelling tot velen hier, maar op zo’n kloek vrijetijdshorloge of horloge voor mensen met een fysieke baan vind ik het toch wel erg vet. Heavy duty.
Ik maak hier uit op dat je nog wel verder wil gaan hiermee. Wie weet wat er op termijn nog voor gereedschap in huis komt. Ik zet dit draadje in ieder geval op “In de gaten houden”.
Ik ben hevig aan het twijfelen om een Seagull 1963 met safier of de Seiko Recraft SSC667 aan te schaffen. Beide lenen zich uitstekend voor zelfgemaakte banden. De SSC667 lijkt me echter toch wat groot en de Seagull is ook echt prachtig (heb hem al eens met acryl gehad).
Het tapijt heb ik een maand geleden via MP gekocht. Heerlijke vintage uitstraling voor een prikkie
Om aan te schaffen of voor één van je banden? In het geval van het tweede: misschien dat een band die afloopt zich er mooi voor leent? Dat lijkt mij niet moeilijker dan de banden die je al gemaakt hebt, maar goed, jij hebt hier nu al oneindig veel meer ervaring mee dan ik.
Marktplaats moet ik dan ook maar eens in de gaten houden. Mijn vriendin en ik azen allebei op zo’n tapijt, maar bij de kringloopwinkels vragen ze er tegenwoordig de hoofdprijs voor. En ik geloof dat mijn ouders er op zolder nog een aantal hebben liggen, maar daar heb ik nog niet gekeken. Mijn moeders moeder was er een kleine verzamelaar van.
Mijn ouders hebben er ook eentje een paar jaar geleden weggegooid. Toen was ik er niet in geinteresseerd. Bij kringloopwinkels moet je geluk hebben. Die echte grote heb ik er nog nooit gezien.
Die SSC667 is 22 mm, dus daar zou ik een nieuwe voor moeten maken. Ik vind hem wel optisch mooi, maar hij is toch te groot vind ik. Ik neig naar de Seagull 1963.