de krachtpatser

Neen, het is geen shock-proof horloge maar een horloge die het tot nu toe het langste bij mij heeft volgehouden. :muscle:
Laat me beginnen met een (korte) samenvatting van de horloges door de tijd heen. :watch:

Eerste horloge: de pontiac van mijn vader, verkregen op +/- zes jarige leeftijd, deze herinner ik me nog alsof het gisteren was. :hugs:

Daarna was het op en af, soms een tijd geen en dan weer wel, veelal quartz, digitaal, maar heb altijd wel tijden gekend met horloge dan zonder.

Wat ik me ook nog herinner alsof het gisteren was, is dat ik zelf mijn eerste horloge kocht in de winkel toen in ons dorp, niet wetende dat dit horlogemerk later mijn hoofdmerk in de collectie zou worden. :ok_hand::+1:

allemaal hebben ze het loodje moeten leggen, meestal te wild en te jong nog om het “juweel” intact te houden. :flushed:

Doch de horloges en jaren gaan voorbij tot op een moment dat ik nog eens in een winkelcentrum voor een vitrine met horloges kwam te staan en Ă©Ă©n horloge me in de ban had en me eigenlijk niet meer losliet, beetje rond gewandeld maar steeds terug gekeerd naar dat ding in de vitrine.

Dan toch uiteindelijk naar binnen om eens te vragen om het horloge te mogen zien
. en ja hoor verkocht :grin:

Maar dit horloge ben ik rechts beginnen te dragen, omdat ik,
 jawel, links ben, alle voorgaande horloges werden veelal links gedragen en iedereen weet hoe nefast dat is voor zoiets gevoelig op een dominante arm.

Dus deze heeft het geluk gekend dat ik toch ergens de logica gevonden had om hem rechts te gaan dragen, beter laat dan nooit :grin:
Nu de vraag zal zijn: welk horloge was dat dan? :thinking:
wel, dat was deze:

deze heeft intussen zijn vintagestatus verdient,:blush::sunglasses: ja zolang heeft hij het al volgehouden bij mij.
hij heeft samen met mij veel meegemaakt, zelfs mijn pensioen :+1:
als beloning heb ik hem een groot onderhoud en een nieuw glaasje cadeau gedaan zodat hij het nog lang kan uithouden :smile:

mss zijn er onder jullie ook die een soortgelijk verhaal hebben met een van je horloges of gewoon kunnen zeggen welk horloge het al lang uitzingen bij dezelfde eigenaar,
laat ze hier ook maar eens langs komen dan :+1:

48 likes

Mooi horloge en een leuk verhaal :wink:

1 like

Bij dit mooie horloge hoort ook dit mooie verhaal. Thanks voor het delen. :+1:

1 like

Dat zijn de echte “verslaafden”. :wink: (Lees liefhebbers.) Veel alcoholisten herinneren zich hun eerste glas nog goed. :rofl:

Leuk verhaal en mooi horloge, ziet er best nog goed uit.

2 likes

Leuk te lezen.

1 like

Leuk om te lezen, mooi verhaal. Thanks for sharing! En het is een mooi klokje

1 like

Bedankt voor het delen en geniet van je mooie uurwerk

1 like

Pas op hoor, voordat er hier een discussie ontstaat wat nu wel en niet vintage is :sweat_smile:

Leuk verhaal trouwens, herkenbaar :blush:

1 like

Leuk verhaal om te lezen! :hugs:

Zo lang heb ik mijn horloges nog niet om er een verhaal over te schrijven.
Ondanks dat ik ook linkshandig ben, draag ik mijn horloges gewoon links.

1 like

Dank voor het delen van je verhaal :pray:

1 like

Dank Jacobus voor het delen. Hij ziet er gebruikt maar nog goed uit!

1 like

Ik kan me mijn eerste horloge ook nog goed herinneren. Het was een kleine Casio met een witte wijzerplaat, zilveren indices en een zwart bandje. Van mijn ouders gekregen voor mijn eerste heilige communie. In die tijd, ik denk 1990, betekende het geloof nog iets in mijn geboorteplaats al was het toen al niet fanatiek meer. Mijn vader was van mening dat ik vanaf dat moment een “grote jongen” was geworden en daar hoort een horloge bij.

Het horloge heeft het betrekkelijk lang uitgehouden, ik schat een jaar of twee, met alleen hier en daar een nieuw bandje. Maar jongetjes van zeven, acht jaar oud zijn nu eenmaal niet zuinig op hun spulletjes dus na verloop van tijd hield mijn trouwe Casio het voor gezien.

Daarna heb ik een hele tijd zonder horloge gedaan maar toch kriebelde het wel al. Pas toen ik mijn eerste krantenwijk had, kocht ik zelf mijn eerste horloges van mijn eigen guldens bij de Hema. Dit waren vooral prullen die hun waarde in oud ijzer nog niet waard waren en de een na de andere stopte er mee. Dit werd een te dure hobby voor mijn krantenwijk dus tot ik een jaar of twintig was zonder horloges gedaan.

Toen kreeg ik mijn eerste baan als CAD-tekenaar bij een interieuarchitectenbureau (zes keer woord waarde en twaalf keer letter waarde) en kocht ik, naar mijn idee, een duur horloge. Een heuse Swatch. Als James Bond fan kocht ik uit de Villain-collectie de Emilio Largo variant die ik tot op de dag van vandaag nog steeds heb en hij is still going strong.


Archieffoto

Draagtijd krijgt hij bijna niet meer want ik heb mechanische horloges ontdekt maar wegdoen zal ik hem ook nooit.

4 likes

thanks :+1:

inderdaad, dank u

dank jullie voor het compliment

ach, ik heb geleerd ouder dan 25 jaartjes
dank u

ook jullie bedankt :ok_hand:

dan zal hij evengoed bij jou het vintagestatus bekomen :ok_hand:
ook jij bedankt voor het mooie verhaal :ok_hand:

3 likes

“RO-DA-NIA”

nog steeds hoor ik die reclame-auto voorbij komen uit de Tour-karavaan, Ășren voor de doorkomst van de renners op Mont Theux, toen het dichtste bij om een dag Tour de France mee te maken vanuit Nederland.

1 like

Leuk verhaal! Dank voor het delen.

Zelf heb ik al eens zo een verhaal geschreven van een horloge wat ik nog steeds heb:


Exact een jaar geleden weer volledig in ere laten herstellen met nieuw glas, nieuwe pakkingen, nieuwe batterij en zelfs volgens Seiko een nieuwe wijzerset.

Dit is dat verhaal:

Maar als jij dit soort verhalen mooi vind, daar zijn al meerdere topics van geweest:

Veel plezier!

4 likes