Enthousiast geworden door wat filmpjes op YouTube heb ik onlangs een Seagull 1963 chronograaf gekocht. Het lidwoord “een” is hier beter op z’n plaats dan “de” omdat verschillende Chinese fabrikanten zo’n horloge aanbieden, in allerlei verschillende varianten:
- Diameter van 38, 40 of 42 mm
- Kunststof of saffierglas
- Metalen of transparante bodem
- 19 of 21-steens uurwerk.
Over dat laatste ben ik onzeker want ik heb gelezen dat (a) alle in de 1963 gebruikte uurwerken 21-steens zijn, ook als de wijzerplat “19 zuan” vermeldt en (b) dat ’t in werkelijkheid een 23-steens uurwerk is. Hoe dan ook: alle varianten gebruiken een ST19 handopwinduurwerk of iets wat daar veel op lijkt. Zeker met de transparante bodem is dat veel leuker dan een quartz uurwerk, en met een gangreserve van 48 uur (ik heb zelfs 49:20 uur gemeten) en een heel behoorlijke precisie prima bruikbaar. Ik koos voor een model met een diameter van 38 mm exclusief de gesigneerde kroon (lug-to-lug 46 mm, ruim 14 mm dik, 47 gram zonder het 18 mm bandje) en een kunststof glas – net als het origineel, maar wel met een transparante bodem.
Dit horloge draagt om mijn pols met een omvang van 18 cm prettig, maar omdat het meer op de pols ligt dan aansluit schoot binnen 24 uur een push pin los. Het horloge is goed afleesbaar, maar biedt helaas geen lume. Zeker gelet op de prijs is het netjes afgewerkt. Ik was bang voor krassen op “het glas”, maar dat valt tot dusver mee. Toch had ik liever gezien dat de fabrikant een wat hogere prijs had gevraagd en daarvoor blauwstalen wijzers (deze zijn gelakt) en een betere NATO-strap die niet zo snel rafelt had gebruikt.
Naar verluidt is het origineel alleen door Sea-gull (met streepje) gebouwd. Die fabrikant biedt momenteel alleen een modeljaar 2020 re-issue: https://www.sea-gullmall.com/goods/detail/id/730/is_custom/0.html. Het betreft een gelimiteerde oplage van 5.500 stuks waar een prijskaartje aan hangt van ¥4.233, bij een koers van € 0,14 bijna € 600 exclusief BTW en invoerrechten (tot 4%).
Een stapje hoger zit de “1962”. Die biedt o.a. een andere wijzerplaat – een kwestie van smaak. Daarvan zijn 650 Plan B re-issues gebouwd. Die zijn alleen gebruikt te krijgen. Reken op een prijskaartje van meer dan € 1.000.
Terug naar mijn 1963. “If you pay peanuts, you get monkeys.” Voor hetzelfde geld heb je een leuke chronograaf met quartz-uurwerk, bijvoorbeeld een Seiko SNDC31P1, Casio Edifice ECB-900DB-1BER of Citizen CA7040-85E. Maar ja, die missen de charme van een handopwinder. Zo lang ik het budget voor de Omega Speedmaster Professional Mark II niet heb (de Grand Seiko gaat voor, vandaar) mag deze Seagull ook zonder liggend streepje blijven onder het motto “geinig voor weinig”.
Geïnspireerd op de betere audiobladen heb ik een “balanced score card” bedacht om mijn horloges te kunnen vergelijken. De Seagull komt op een respectabele 7,8:
- Optisch: 7 (30%)
- Draagcomfort: 7 (15%)
- Leesbaarheid: 7 (15%)
- Precisie: 8 (10%)
- Functionaliteit: 8 (geen hacking, wel een vrij royale gangreserve, 10%)
- Prijs/kwaliteitsverhouding: 10 (20%)
veel plezier ervan!
