Ik combineer twee NA’s in één artikel omdat de aanschaf van het horloge de aanleiding voor komst van de Weishi was. Klinkt onheilspellend? Mooi, dan is dat gelukt.
Mijn archaïsche marsroute die leidde tot deze NA’s begon met het vervullen van een lang gekoesterde wens in vorm van de aanschaf van een Grand Seiko SBGA211 Snowflake (zie NA: Grand Seiko SBGA211 Snowflake). Samengevat: na die aankoop sloeg de twijfel toe: was dit echt mijn heilige graal? Geleidelijk groeide de bewondering en liefde, vooral voor het Spring Drive uurwerk, dus het is toch een blijvertje geworden.
De voornaamste bron van twijfel was de subtiele vormgeving, met name van de wijzerplaat. Onwillekeurig had ik voor dat geld een indrukwekkendere verschijning verwacht. Toen de twijfel nog overheerste en de Snowflake op de nominatie stond om uit het nest te verdwijnen (shame on me!) werd op dit forum een Seiko Brightz “Grand Cocktail” SDGM001 (een JDM model) aangeboden, een horloge dat vooral door de wijzerplaat mooi maar allesbehalve subtiel is. Of pretendeerde dit horloge meer dan het kon waarmaken en was het vooral een “Great Pretender”? Het betrof een complete set in goede staat, aangeboden voor een sympathieke prijs waarop ik zo nodig weinig verwachtte af te schrijven, dus de koop was snel gesloten.
Nadat ik de bracelet op lengte gemaakt (zie voor tips en trucs Bracelets met pin & collar aanpassen: tips) heb ik de Grand Cocktail een paar keer gedragen, maar helaas bleek al snel dat hij bijna een minuut per dag te snel liep, veel meer dan de beloofde tolerantie van het 6R15C uurwerk van -15 tot +25 seconde per dag (zie https://calibercorner.com/seiko-caliber-6r15/). Was het een kwestie van netjes afregelen, of was er stront aan de knikker? Let wel, ik heb meer gedonder met Seiko automaten gehad – l’histoire se répête?
Tijd voor de aanschaf van een Weishi time grapher, want met een nest vol automaten en handopwinders zat die aankoop al langer in de pen. Een kleurenscherm denk ik niet nodig te hebben, en een coaxial uurwerk staat niet op mijn verlanglijst. Alhoewel, de Seamaster Diver 300M Coaxial Master Chronometer 42 mm in tantalum, titanium en roségoud, model 210.60.42.20.99.001, staat er wel op, maar zal waarschijnlijk altijd boven budget blijven.
Hoe dan ook: het werd dus een Weishi 1000, gekocht via Amazon.
Zoals bij zoveel producten met een hoog yuki-yuki-gehalte is de gebruiksaanwijzing van de Weishi knudde met een rietje. Ik raad adspirantkopers aan om vóór het gebruik het volgende filmpje over lift angle, amplitude en beat error op YouTube te bekijken: https://www.youtube.com/watch?v=5id_Usqe1Ls&list=PLFonQLvErRNy_hD49LveQIRCND8tJJ-UP&index=2.
De metingen van de Weishi aan de SDGM001 waren onrustbarend: +54 seconde per dag en een amplitude van 183 graden zijn ver beneden de maat, en met een beat error van 0,6 ms valt te leven maar is evenmin optimaal. Een veel voorkomende oorzaak van dergelijke afwijkingen is magnetisme van het uurwerk. De Lepsi app (aanrader!) op mijn iPhone detecteerde geen magnetisme, dus de eveneens via Amazon gekochte demagnitizer kon op de plank blijven liggen.
Het gemak en de snelheid waarmee een time grapher je informeert over de toestand van een uurwerk doet bij mij wel de vraag rijzen of alle flipperaars op dit machtige forum niet over zo’n apparaat zouden moeten beschikken, en in de blauwe rubriek de resultaten bij de aangeboden horloges zouden moeten vermelden. Zie goed, ik verwijt de verkoper van mijn SDGM001 niets. Sterker, als ik de oorspronkelijke meetwaarden voor de aankoop had gezien had ik misschien afgehaakt, en was ik deze beauty dus misgelopen. Soms geldt “wat niet weet, dat niet deert”.
Terug naar de Grand Cocktail. Na overleg met de plaatselijke juwelier is het horloge naar Seiko gestuurd, en het resultaat mag er zijn (positie, afwijking, amplitude, beat error):
- Wijzerplaat naar boven: +0 s/dag (!), 268 graden, 0,2 ms
- Wijzerplaat verticaal, rechtop: +2 tot +15s/dag, 224 graden, 0,1 ms
- Wijzerplaat verticaal, ondersteboven: +0 tot +4 s/dag, 204 graden, 0,0 ms
- Wijzerplaat naar beneden: +13 tot +17 s/dag, 248 graden, 0,3 ms
- Praktijktest over 24 uur waarvan 16 uur om de pols en 8 uur in de watch winder: +5 s/dag, een uitstekend resultaat!
Naast het afregelen nieuwe pakkingen voor het achterdeksel en de kroon, twee maal portokosten en hopelijk wat marge voor de juwelier maakt € 65. Dat viel mee!
Na deze actie heeft de Grand Cocktail veel draagtijd gehad. De maten, 40,5 mm diameter, 48,6 mm lug-to-lug en een kastdikte van 11,5 mm passen prima bij mijn pols van ongeveer 18 cm. De lugbreedte van 20 mm maakt hem ook geschikt voor veel straps, maar door de goede bracelet is zo’n bandenwissel niet aan de orde.
Ik waardeer de vormgeving van de kast, o.a. door de combinatie van geborstelde en gepolijste delen, de lugs die voldoende naar beneden reiken om de contouren van m’n pols te volgen en de prima afwerking. De Diashield coating biedt naar verluidt een prima bescherming tegen krassen. Jammer alleen dat de kroon is voorzien van een onyx steentje – een wat mij betreft pretentieuze keuze.
Het 6R15C uurwerk biedt met een gangreserve van 50 uur wat minder dan de 70 uur van het modernere 6R35 uurwerk, maar dankzij m’n watch winder is dat voor mij geen punt van overweging. In het gebruik voldoet de 6R15 dankzij hacking en handmatig opwinden. Vooral bij dat laatste, maar ook bij het verstellen van de tijd of datum, valt op hoe soepel de bediening van het uurwerk verloopt. Klasse!
De hardlex glasbodem toont een netjes afgewerkt maar niet spectaculair uurwerk. Ook dit aspect verdient de kwalificatie “pretentieus”, dus als een gesloten achterzijde een dunner horloge zou hebben opgeleverd zou ik daar zeker voor hebben gekozen. Ik vind sowieso dat te veel wat goedkopere horloges met een zichtbodem worden uitgerust. M’n onvolprezen Seagull 1963 is in dat opzicht een zeer welkome uitzondering (zie NA: Seagull 1963). Zo’n chrono blijft een mooi schouwspel!
De Grand Cocktail zit wat mij betreft tussen een “everydag watch” en een dress watch in, dus als hij opnieuw zou worden uitgebracht zou hij een plek hebben gekregen in het Presage assortiment. Gelukkig heeft de Grand Cocktail dat lot ontlopen want dan had er “Presage” op de wijzerplaat gestaan (bah, dus meer overbodige tekst op de wijzerplaat) en had er een 4R uurwerk ingezeten. Op zich is daar niets mis mee, maar de vormgeving en het prijskaartje van de rest rechtvaardigen wat beters.
De Grand Cocktail biedt meer dan alleen een mooie wijzerplaat en een heel aanvaardbaar uurwerk. Andere sterke punten zijn:
- de wijzers die precies de juiste lengte hebben en zonder macro nauwelijks onderdoen voor die van m’n Grand Seiko
- de indices die de kwaliteit van GS ook redelijk benaderen - totdat je macro-opnamen bekijkt
- de mooie speling van het licht op de bracelet dankzij de combinatie van bolle en vlakke delen van de schakels, die laatste afgeschuind en deels gepolijst.
Natuurlijk zijn er ook verbeterpunten:
- Zoals gezegd: dat onyx steentje in de kroon is niet mijn ding.
- De gesp is mooi vlak, maar mist zoals gebruikelijk bij (Grand) Seiko micro-adjustment – een kwestie van passen en meten met hele en halve schakels. Op warme dagen zou ik ‘m graag wat losser dragen, maar dan ga je niet rommelen met pins, collars en schakels.
- Ik had graag meer betaald voor een high-beat uurwerk zoals de 6L35. Seiko is daarmee heel terughoudend. Mijn Junghans Max Bill (zie NA: Junghans Max Bill 34 mm) heeft een vergelijkbaar prijskaartje, maar tikt wel 28.800 in plaats van 21.600 keer per uur.
- Het draagcomfort is vooral door het vrij forse gewicht van 151 gram en het ontbreken van een toolless micro-adjustment niet meer dan redelijk. Wellicht speelt het warme weer mij parten want bij een comfortabele lengte achter de knobbel van de pols valt hij soms bij koeler weer over de knobbel, en bij een wat kleinere lengte en hogere temperaturen klemt hij. Lees: het is erg lastig om voor dit horloge een goede lengte te vinden. De GS scoort dankzij zijn veel lagere gewicht en wellicht de betere pasvorm een stuk beter.
Ik blij dat er geen lume op de Grand Cocktail zit, maar als je een everyday watch zoekt ligt dat wellicht anders.
Met 10 bar zit het met de waterdichtheid wel snor, maar een screw-down kroon was een welkome aanvulling geweest.
Deze episode vraagt om een vergelijking tussen de GS Snowflake en de Seiko Grand Cocktail. De Snowflake kost pak ‘m beet zeven keer zoveel en biedt daarvoor het wat mij betreft onovertroffen Spring Drive uurwerk (dat een mens met plezier zo lang naar een secondewijzer kan kijken …), een heel bijzondere maar niet in het oog springende wijzerplaat, een mooi gebold glas, meer draagcomfort en last but not least een betere afwerking van de kast en bracelet. Of die voordelen de meerprijs rechtvaardigen is een persoonlijke afweging.
Blijft de vraag of de “Grand Cocktail” een “Great Pretender” is? Wat mij betreft nét niet, maar als Seiko een bol glas, een dunnere gesloten achterzijde en een kroon die niet uit de steentijd stamt zou hebben geplaatst was het eindresultaat veel beter geweest.
Als je andere NA’s van mij hebt gelezen weet je dat ik dol ben op cijfers en dus voor bijna elk horloge een balanced score card maak. Bijna, want voor de Rado Diastar die ik geërfd heb van mijn vader maak ik een uitzondering (zie Radio Diastar: een verhaal met een zwart randje: Rado Diastar: een verhaal met een zwart randje). De Grand Cocktail krijgt een welverdiende 8,4: optisch (30%): 8,5, draagcomfort (15%): 7, leesbaarheid (15%): 9, precisie (10%): 9, functionaliteit (10%): 9, prijskwaliteit (20%): 9.
Over die “prijsvraag”: afgaande op Chrono24 is het aanbod aan het opdrogen en kruipen de prijzen mede daardoor naar boven. Er stonden toen ik dit artikel schreef vier exemplaren te koop, voor prijzen vanaf ongeveer € 1.000, en dat is wat mij betreft verdedigbaar maar geen koopje. Binnen dit forum schijnt minstens één ander exemplaar van dit model aanwezig te zijn, dus als je er ook een wilt hebben zou ik geduld betrachten. Op de mijne kun je lang wachten…
Bedankt voor het lezen!
Ook de band zat mij erg goed.