Dit is het tweede topic wat ik in Vintage maak, en het voelt nog steeds wat vreemd. Bij de eerste ging het om het horloge van mijn grootvader, en ik zag net dat ik nooit de resultaten van die beurt heb laten zien:
Nu is een erfstuk iets anders dan een bewuste koop. Mijn eerste poging om iets vintage te kopen was een beetje een miskleun. Mensen vinden het een geinig horloge, en na een beurt van @Inca loopt ie ook weer veel strakker dan toen ik 'm kreeg, maar die eerste Poljot bleek een enorme Frankenwatch, en ik heb al tijden het gevoel besodemieterd te zijn. 
Maar naar aanleiding van @anon50762135EV’s gereutel over die CWC, Longines en nu die Lord Marvel van 'm, @HanDavinci’s zoektocht naar een Vintage DJ en @Svennos’s Constellation begon het toch te kriebelen. Dat @SwedishChef mij steeds z’n DJ onder de neus hield hielp ook niet:
Ik wilde iets met een linen dial. Maar niet voor duizenden Euro’s, gewoon iets geinigs. Na @anon50762135EV’s topic over die Lord Marvel van 'm, ben ik eBay af gaan struinen op zoek naar wat Vintage Seiko met een linen dial, en dit is het resultaat van dat struinen:
Een Lord-Matic 5606-7140 uit 1970. Gevonden op de Baai, uiteindelijk gekocht van Brend Truijens van vintageseiko.nl nadat ik de prijs wat naar beneden gepraat had (met dank aan @koekoek’s advies)
Nadat ik 'm gekocht had las ik pas dat er in de 5606 een onderdeeltje zit wat aan slijtage onderhevig is, wat Brend overigens keurig vermeld had, bij nader inzien. Dat onderdeeltje doet het hier prima, maar het illustreert wel dat ik misschien te impulsief ben voor vintage aankopen.
De kast is na 48 jaar toch wel gebruikt, maar aan de pols en in het metaal ziet hij er wat mij betreft scherp uit. Ik weet niet of de Vintage kenners het er mee eens zijn, maar voor mij lijkt hij prima.
Ook de wijzerplaat is gode zij dank nog uitstekend, en de wijzers hebben geen corrosie voor zover ik kan zien. Ik ken deze horloges niet goed genoeg om te zien of het allemaal origineel is, dat weer niet.
Het interessante aan deze horloges is dat ze een monocoque case design hebben in een klassieke begin jaren 70 vorm: De C-shape die we ook bij vintage turtles zien, de korte lugs die sinds kort weer op de moderne variatie op de 62MAS zitten, de vorm van de zijkant die me ergens doet denken aan de Stargate die ik ooit had…
Kortom, het is een echte echte Seiko.
Ik ben er blij mee. Hij loopt ook uitstekend, voor zover ik kan zien. Aan de pols heb ik niet de neiging om veel te gaan rommelen. Wel denk ik er sterk over na om een nieuw glaasje te laten zetten, want er zitten een paar krassen in die ik ook met tandpasta en wat geduld niet weg kreeg:
Dus zeg het me maar: Is mijn tweede vintage aankoop geslaagd, of kan ik me voortaan beter bij nieuw houden?
Ik blijf dit een prachtig model vinden. En van harte met je vondst.
