Eindelijk weer een NA-topic van mijn kant. Omdat ik lang van stof ben uiteraard eerst een irritant lange inleiding.
Ik kwam in 2018 op dit forum met een hele partij Swatches, een Swiss Military, een Calvin Klein, een Avi-8 en een Leff, thans te koop in het blauw. In de pijplijn zat een FOSH. Voor de Leff had ik flink geld uitgegeven, wel 250 euro.
Al snel kwam ik er achter dat dit geen gewoon forum was voor alle horloges. Een merk dat zich vooral op horloges richt als Fossil werd nauwelijks besproken en zelfs Swatch zag ik vrijwel nergens terug. Het bleek een forum voor voornamelijk automatische horloges van een X-aantal merken. Rolex, Omega, Seiko, Tudor, Oris, Tissot, Glycine, Panerai, Casio, Breitling, Sinn, JLC, Citizen, Hamilton, Tag Heuer, etcetera. Eén van de dingen me me werd ingefluisterd door HF-leden: je smaak gaat veranderen.
Nu breng ik voor het eerst de Speedmaster te sprake. Voordat mijn vriendin me inruilde voor een humorloze autist (mental note: linkje van topic naar mijn ex sturen), kwamen we twee keer per jaar in Zürich, omdat mijn zwager daar woonde. Hij droeg een Omega Speedmaster (ik wist alleen dat hij een Omega had, ik kende geen types). In de etalageruit van een juwelier in Luzern zag ik die Omega’s liggen. Die kosten duizenden franken! Dus mijn zwager had een horloge om de pols van een paar duizend frank? Really? Daar kon ik me niets bij voorstellen.
Op het forum zag ik die Speedmasters steeds voorbijkomen. Ik weet dat een gedeelte van jullie dit horloge net zo saai vinden als ik een sub vind (en geloof me die vínd ik saai zeg), en guess what: ik vond dat toen ook. Ik weigerde ze categorisch te liken, die rare zwarte horloges waar men zo ronkend over deed. Ondertussen kocht en verkocht ik. Seiko 5, Orients, Vostok, vooral fijne betaalbare horloges. De Pellikaan was een hele stap. De Alpinist ook. De Airman een nog grotere. Ik liet de Ik liet de Omega Constellation van mijn in 1980 overleden vader restaureren en leerde zo te wennen aan een horloge kleiner dan 40mm. En daar wende ik al ras aan. Mijn smaak was dus al veranderd. En tot mijn eigen verbazing kwam ik erachter dat ik Speedmasters was gaan liken. Ik? Speedmasters? Wat was er aan de hand? Dit vroeg om onderzoek. Bij de overdracht van de derde FIFfer had ik een FTF ontmoeting met @Wilfox. We hadden allebei wat horloges meegenomen en hij had een Speedy bij zich. Ik deed de veel te grote band om en legde de kast op mijn pols. 42mm, dat ging hem niet worden.
Spoiler:
Maar: die Wilfox-speedy liet me niet los. Waren er geen kleinere, van onder de 40 of zo? Die waren er en ze heetten Reduced. Punt was dat ze niet meer gemaakt werden en de meeste die in het blauw stonden een onbekende servicegeschiedenis hadden. Wat lastig was omdat een service van een Reduced extra duur zou zijn. Ik durfde het niet goed aan. Het alternatief in dezelfde maat was een FOIS. Maar die kostte het dubbele. Langzaam liet ik het idee van een eigen Speedmaster varen.
Tot vorige week, toen @SAT mij de tip gaf dat er een vrij nieuwe FOiS in het blauw stond. Nu moest ik even denken. Een horloge voor een prijs van 4 cijfers vond ik altijd te extravagant. Over de 1000 euro vond ik not done. Waarom eigenlijk? Het werd tijd dat ik de amateurpsycholoog op mezelf los ging laten. Waarom neig ik geld op te potten? Er konden meerdere redenen zijn. Zo vindt men het in mijn omgeving raar om een horloge te dragen van meer dan 200 euro. Maar was dat wel zo? Een collega draagt de Rolex van zijn vader, een ander heeft een Moonwatch, een vrouwelijke collega een JLC. Een vriendin van me kreeg een Cartier van haar vriend. En wat lul ik, mijn eigen vader had een Omega, die ik nu deel met mijn broer. Bang om geld te verspillen wellicht? Daar zat wel iets in: single, hypotheek met restschuld als ik stokoud ben, tieners die over een paar jaar gaan studeren, en is mijn pensioen wel toereikend straks? Onzeker over de toekomst dus. Maar waar miepte ik over? Ik heb een stabiele en redelijk goed betaalde baan bij de Rijksoverheid. En ik heb geen dure sieraden en hobby’s, behalve horloges. En zou ik straks mijn huis niet kunnen betalen, wat overigens onwaarschijnlijk is, dan ga ik over 20 jaar in een huurappartement met uitzicht op de Waal of zo zitten. U begrijpt het al beste lezer: de knop was om. Ik trad in contact met @Rickert86. Een deal was razendsnel gemaakt. Gelukkig woonde rick niet al te ver weg en vandaag toog ik opgetogen richting toog Achterhoek waar ik zeer gastvrij werd ontvangen door Rick. Terwijl mevrouw Rickert86 de keuken op zijn kop zette op zoek naar suiker en melk (ik lust geen zwarte koffie) bespraken hij en ik de Speedy en paste ik hem. En een uur later zat ik in de auto, het nieuw verworven horloge veilig naast me voor de passagiersstoel.
En daar is ie.
Tijd voor een geschiedenislesje. 
FOiS betekent First Omega in Space. First in space?? Ja maar Blauwbeer dat klopt niet hoor, Louis Armstrong had toch als eerste toen hij op de maan … NEEEEEE, stop maar jongens. Om te beginnen was dat NEIL Armstrong. En die had wel het eerste horloge op de Maan, maar niet het eerste in de ruimte. Nee, dat was een andere astronaut, die heette Walter “Wally” Schirra.Hij ging de ruimte in in het kader van de Sigma 7’ mission van het Mercury programma in 1962. Ja maar Blauwbeer, de NASA had toen nog helemaal niet Omega als… Rustaaaaag mannen, het zit zo: Schirra had dat horloge van zijn eigen geld gekocht, het was zijn eigen horloge. Blijkbaar was het populair onder astronauten want Gordon Cooper droeg het in 1963 ook in de ruimte, maar ja, hij was de tweede en dat telt niet.
Grappig detail: dat de Speedmaster het eerste horloge op de maan zou worden staat volledig los van Schirra’s horloge. Hij en Gordon waren gewoon voorlopers. Dat is pas wat!
Hieronder Schirra met het horloge om en een niet-draadloze telefoon en Schirra met het horloge om en nog een horloge om (dat is een Bulova).
En zo besloot Omega 50 jaar na Schirra’s missie een moderne versie uit te brengen, gebaseerd op Schirra’s Omega uit 1962.
Ter vergelijking: de Speedy van Schirra (niet de echte, die ligt in een museum) en de nieuwe versie.
De wijzers zijn duidelijk anders dan bij andere Speedmasters, omdat ze in 1962 ook zo waren. Het geeft een mooi retro-uiterlijk aan het horloge. Het logo is niet geprint, maar opgelegd, zoals je goed ziet op deze foto, onder de klokkenspelmarker.
Het glas is saffier. Ik ben niet zo’n purist dat ik eigenlijk hesalite of plexi zou willen. Trouwens, een onhandige figuur als ik kan beter saffierglas hebben.
Op de achterkant staat natuurlijk het karakteristieke Omega-zeepaard. Foisen (Foises?) zijn niet gelimiteerd maar wel genummerd. dit is nummer 14384.
Meer info is te vinden op internet en op het forum. Je zou kunnen zoeken op FOIS.
Deze aanschaf stelt me wel voor dilemma’s. Allereerst: ik ga deze natuurlijk vaak dragen. Dat betekent minder draagtijd voor die andere 9 of zo die in de horlogekist liggen. Dat roept eigenlijk om een inkrimping. Maar wat dan wegdoen? De Seiko SRPB43J1 gaat in het blauw, maar verder? Ik kan slecht dingen wegdoen. De Alpinist? De Airman? Maar die zijn zo lekker apart. De Pellikaan? Maar dat is zo’n fijn zomerhorloge. Dilemma’s.
En wat te doen met de band? De standaardband is niet echt mijn kleur. Zwart leer? Of uiteindelijk toch op staal zetten, wat sommigen op het forum al hebben gedaan. Op YT zag ik er zelfs eentje op mesh. Nog meer dilemma’s.
Voor nu heb ik deze om de pols en ben er heel blij mee.
Dank voor het lezen. En nu:
aan t dure horloge…
Van harte met je nieuwe aanwinst! 
