Ho ho.
Ik vind de nodeloze 13,6mm dikte en de overbodige schroefkroon een grotere faux pas dan de 43mm. Het blijft een Flieger he, daarom raadt ik @Alpons ook rustig 42x51mm fliegers aan, maar dan wel graag onder de 11mm dik.
Want zeg nou zelf, chronograaf-dikte voor een driehandertje is belachelijk. We zijn geen Grand Seiko aan het kopen.
Hahahaha… Je andere horloge is een Diesel Big Daddy? Weet je, qua smaak moet iedereen het zelf weten, maar heb jij @Alphons polsmaat als eens gevraagd?
De goede man heeft tenslotte al een 13mm dikke en 43mm grote Flieger weg gedaan, en ik durf te stellen dat bewust of onbewust het draagcomfort (of gebrek er aan) en de flexibiliteit een rol spelen. Maar da’s aan ome @Alphons, natuurlijk.
Viespeuk. Maar ook dat zal de goede man met één hand af kunnen, want hij vliegt nu eenmaal niet boven het Kanaal circa 1941.
Los van het feit dat ik ze veel te duur vind heb je daar gelijk in. De RAF style vliegeniertjes van IWC zijn onwaarschijnlijk charmant, helemaal de oudere versies met afgekapte urenwijzer.
De moderne Spitfire met Fauxtina lume naast hagelwitte prints en Duitse wijzers is dan weer een wat kolderieke pastische.
Hier. De Mark XV. De laatste IWC RAF Style flieger die gewoon uniform bedrukt / gelumed is, met een fijne maat en een RAF style urenwijzer. Prachtig.

Het verbaast me dat ome Jörg de tent over heeft gedaan aan die club uit Dresden. Maar daar zijn we het roerend eens: Je moet je absoluut niet blind staren op merknaampjes en heritage-marketing.
Nomos, Audemars Piguet, Rolex, Seiko, Citizen, Sinn, Casio en Archimede zijn allemaal nog in dezelfde structuur van weleer te vinden. Kleinere onafhankelijke clubs genoeg, denk ik zo, zeker in de micro brands als Halios, Baltic en consorten.
Eerlijk gezegd boeit het me niet zo, net wat jij zegt: Gewoon lekker dragen wat je mooi vind. En lekker vind zitten. 