Ik heb deze al een paar weken, maar had nog geen tijd gehad voor een korte NA, dus bij deze. Even een muziekje voor de sfeer. De titel kan iets met het horloge van doen hebben. 
Zoals sommigen hier op het forum wellicht weten ben ik een fan van Seiko, Credor en Grand Seiko, en heb ik in de afgelopen jaren een verkleiningsslag toegepast op m’n verzameling horloges. Ik heb nog twee horloges boven de 40mm, een Mühle Glashütte Teutonia II, en een Seiko SPB317. Die laatste is zo gedrongen dat het grappig genoeg één van de compactste duikertjes van Seiko is, maar de algemene trend is richting horloges van 35-39mm.
Eén horloge wat nog groter was was mijn SBGP011. Dat was, in navolging van mijn exen de SBGV239 en SBGV245, mijn derde Grand Seiko quartz, en het is een fantastisch horloge. Met name de sublieme afwerking van de indices, het dopje op de secondewijzer en het meer dan superlatieve 9F85 uurwerk zijn echt, echt geweldig.
Met name dat laatste punt, het uurwerk, was echt een ding voor me. Los van de super eigenschappen van GS quartz heeft de 85 versie ook een onafhankelijk verstelbare uurwijzer, waardoor je de volle accuratesse van het uurwerk mee kunt maken, en en passant maakt het het horloge ook een prima poor man’s GMT of reishorloge. Toch heb ik 'm verkocht. Ik mis 'm, maar er moest wat mij betreft iets kleiners voor in de plaats komen.
Dat kleinere horloge is de SBGX265 geworden. De SBGX serie is een serie instap quartzhorloges van Grand Seiko die allemaal een 37mm kast hebben die nipt onder de 10mm dik is. Perfecte maten dus. De wijzerplaten in deze serie zijn een gediscontinueerde witte, een pianolak zwarte, een lila-achtig blauwe, en de evergreen van GS, de Champagne. Het is uiteindelijk de binnenkort uitgaande lila versie geworden.
De blauwe. Of, nou ja, dat zeg ik, maar in veel licht is hij gewoon lila. Je ziet in de bovenstaande foto’s al een groot verschil bij verschillend licht, maar als je 'm bijvoorbeeld naast de Chronomaster van @Anthony legt is dat verschil nog veel beter te zien. Het is geen standaard blauw, net als de SBGV239 dat ook niet was.
De oplettende burger ziet dat het seconde-asje geen dopje heeft, wat ik jammer vind. Ook het 9F62 uurwerk is niet van een onafhankelijk verstelbare uurwijzer voorzien. Natuurlijk tikt het nog vrolijk met een accuratesse van +/- 10 seconden per jaar voort, en heeft het thermocompensatie, gerijpte kristallen, en de dubbele anti-backlash slag van een GS quartz, maar het is een stap achteruit.
Waarom wil ik dan toch wakker worden met dit horloge? Ik draag het vaak. En 24/7, wanneer ik het om heb. Het is waterdicht, klein, comfortabel, superlatief afgewerkt, en kan overal bij. De fijne maten maken het iets mindere niveau van het uurwerk meer dan goed. De kastvorm leent zich ook goed voor dagelijks dragen, en kan wat wabi sabi hebben:
Mensen die bijvoorbeeld een 36mm OP hebben met gladde bezel en oyster, of een 38mm AquaTerra, zullen goed weten waar ik het over heb. Dit kan echt altijd, en dankzij de simpele kast en platte stalen schroefbodem is het discreet en past hij onder een overhemdsmouw.
Natuurlijk is het een sporthorloge, maar voor business casual is het meer dan prima. De indices schitteren je dan ook vrolijk tegemoet, dus het heeft ook een zekere aanwezigheid.
Wat de bracelet betreft: gewoon uit je doppen kijken hoe je de schakels verdeelt, en je zult maar weinig comfortabeler banden gaan vinden, ook dankzij de fijne dunne clasp. Ik zou er helemaal niks meer aan doen.
Kortom: Voor wie een daily driver zoekt met cachet en wat kleinere maten is de SBGX serie van Grand Seiko echt aan te bevelen. Ik zou bijna zeggen grijp er nog eentje terwijl ze nog voor een slordige 1850 Euro uit Japan te halen zijn. 
