Een tijdje geleden kocht ik op de lokale tweedehands zoekertjessite een werkbank van een juwelier/horlogemaker, “inclusief toebehoren”, uit nalatenschap. Daar zat een pak gereedschap bij dat met een pak hulp van iedereen op het forum geïdentificeerd werd..
Er zat ook nog een hele berg onderdelen in de lades. Een overzichtje!
Wijlen de eigenaar was ook juwelier, en deze doos vol (veronderstel ik heel erg nep) parels, kettingen en “edel” stenen is nutteloze ballast. De kans dat daar plots een echte 10 karaats diamant in ligt is vrij beperkt zullen we maar zeggen.
En als je onder de kettingen gluurt krijg je al meteen een voorsmaakje van de rest:
Wijlen meneer horlogemaker slash juwelier deed ook brillen dus.
Kijk eens aan: 150+ pakjes in alle soorten en maten. Al had wijlen meneer een handschrift dat uitvissen welke soort/maat het is, wel eens moeilijk zou kunnen worden voor sommige pakjes.
Een pak ringen, sleuteltjes in alle afmetingen, een verloren gelopen hamerkop… en hij was wel een optimist, denkende van in dat potje veertjes ooit nog iets nuttigs terug te kunnen vinden!
Een pak van de dingen lijken eerder voor pocket watch of (veel) groter te zijn. Hopen random klokonderdelen, maar ook wijzertjes…
Kijk, zelfs een paar quartz onderdelen! Toch nog een klein beetje met z’n eeuw mee.
Kronen in de uitverkoop! 50+ buisjes, plastic blisters, zakjes en potjes met alle mogelijke maten, vormen en uitvoeringen (verguld, rood goud, chromé, …). En als je dan kijkt naar wat op het eerste zicht wat bijeengekoekt stof is in de hoek van de kartonnen doos… 
Iemand nog robijntjes nodig, trouwens?
De lade bevat nog een pak andere zaken; een pak mainsprings in verschillende maten, zowel pols- als zakhorloges; een aantal stuks balansstaf, een paar balansveren, en nog wat onderdelen links en rechts.
Sommige hebben de tand des tijds goed doorstaan… andere net iets minder goed.
Van sommige verpakkingen dacht ik eerst dat ze leeg waren, maar nee hoor…
De laatste lade heeft een voorraadje pins allerhande, dus die moet ik de komende 20 jaar niet meer bijkopen. En dan weer de verplichte hoop potjes met onderdelen wiens enige hoop op identificatie in het hoofd van wijlen meneer zat.
Kijk, zo leer je nog eens iets bij over pins!
Om af te sluiten nog een paar duidelijke voorbeelden van “ja hoor, ik ga die ZEKER ooit nog wel herstellen”.
Zo. En dan rest nog te proberen beslissen wat mag blijven, en wat toch maar de vuilnisbak in gaat wegens niet meer te redden of 100% nutteloos. Maar voorlopig vind ik het allemaal nog te interessant dus dat is iets voor (alweer) later 
Stelletje rommelaars die horlogemakers.
