Ik heb nu al vaker gelezen over schroeven die na een tijdje uit de bracelet komen (vooral bij Tudor). Dus ik dacht ik maak een kort verslagje van mijn ervaringen met schroevendraaiers en Loctite. Dit is puur van informatie die ik heb gevonden en zelf heb toegepast. Dus laat het gerust weten als jullie andere ervaringen of tips hebben. 
Na enkele minder goede ervaringen met het op maat maken van een horlogeband bij de AD (waarbij ik meteen nieuwe schroeven kon bestellen) ben ik me er zelf wat meer in gaan verdiepen. 
Een paar dingen die je nodig hebt: tijd, T-fit schroevendraaier, de juiste Loctite en geduld. En neem de tijd! 
Dan kan het niet misgaan. 
T-fit schroevendraaier
Ik had al eerder een setje Bergeon schroevendraaiers gekocht. Maar bij nader inzien zijn ze toch minder geschikt, omdat het klassieke schroevendraaiers zijn die heel taps toelopen, V-shape.
Een schroevendraaier die je eigenlijk wil is een T-fit, ook wel aangeduid als ““hollow-ground””. Dit type schroevendraaier pakt de schroef volledig waardoor je veel minder kans hebt om uit te schieten en gewoon meer grip hebt. 
Ik heb geprobeerd deze te kopen van het merk Bergeon, maar die zijn vrijwel niet te krijgen. Of je met het echt overzees zoeken. Maar ik heb een prima alternatief gevonden met een setje van Beco Technic.
Daarna is het nog belangrijk de juiste maat te hebben. Mijn ervaring is dat 1.4mm het beste geschikt is voor de rivited-oyster van de 
BB58. De oyster van Rolex 
lijkt iets grotere schroeven te hebben en daarvoor past de 1.6mm het beste. De jubilee is volgens mij weer iets kleiner met 1.4mm.
Deze T-fit schroevendraaiers als setje in 1.2 , 1.4 en 1.6mm kosten ca. 60 EUR.
Loctite
Loctite is eigenlijk een soort lijm om een schroef vast te houden om te voorkomen dat hij na verloop van tijd los zou trillen. Het wordt ook veel in machinebouw gebruikt.
Nu had ik al eens eerder de blauwe Loctite 243 gekocht. 
Dit is een Loctite die geschikt is voor stalen schroeven en wordt aangeduid met een “standaard” sterkte. Voor edelmetalen zoals goud wordt er Loctite 221 of 222 geadviseerd. Dit is een roze of paarse Loctite 
met de laagste sterkte. Maar dat wordt vaak al als voldoende geacht voor een horlogeband. Als je nog sterker gaat (ik zal expres maar geen type vermelden om verwarring te voorkomen) zoals een groene Loctite 
heb je flink wat hitte nodig om de Loctite ‘te breken’. 
Je zal de band dan in een vlam moeten houden, wat waarschijnlijk geen schade achterlaat op je bracelet maar er wel pijnlijk uitziet. 
Dat zou je eventueel ook al kunnen hebben bij de blauwe Loctite, als de schroef met gewone kracht niet loskomt. 
Als je een Rolex of Tudor zelf op maat maakt zal je erachter komen dat er witte Loctite 
wordt gebruikt. Er wordt aangenomen dat dit vergelijkbaar is met de type 221/222. Ik heb zelf gekozen voor de paarse Loctite 222, zodat je de schroeven er met minimale kracht alsnog weer uitkrijgt als dat nodig is (flipperaars weten waarom). 
Maar dus alsnog goed vastzit en echt niet zomaar lostrilt.
Loctite kan je eenvoudig kopen bij diverse webwinkels voor ca. 15 tot 20 euro.
Wat vaak handig is om iets preciezer te werken is een klein plastic blokje speciaal voor dit soort operaties. Ik leg er zelf een doekje omheen om krasjes te voorkomen. Nu kan je de schroevendraaier er recht opzetten om kracht te zetten en de schroef los te maken.
Als de schroef eenmaal los is kan het zijn dat er nog wat opgedroogde Loctite af-fabriek op zit. Dit kan je het makkelijkst verwijderen met wat aceton/nagellakverwijderaar. 
Daarna maak ik de verse Loctite gereed. Nu zit er vaak 5 of 10ml in een flesje, wat weinig lijkt maar genoeg is om alle horloges van HF te voorzien. 
Je gebruikt echt maar heel weinig. Ik heb een stukje folie over een schoteltje gedaan en daarop een paar druppels Loctite uit het flesje.
Nu kan je ervoor kiezen het tipje van de schroef (de schroefdraad) in te smeren met Loctite. Alleen dat heeft als nadeel dat vervolgens heel de schroef onder de Loctite komt als je deze in de schakel draait. Ik heb er daarom voor gekozen het horloge om te draaien en enkel een klein beetje Loctite aan te brengen in het gat van de schroefdraad in de schakel. Ik breng dit aan met een houten satéprikker/tandenstoker.
Vervolgens draai ik de schroef een stukje erin en er weer uit zodat de Loctite overal komt. Daarna draai ik de schroef helemaal vast en draai ik het horloge om. Er komt ongetwijfeld een klein beetje paars Loctite uit maar dat veeg je zo weg met een doekje. 
Nu kan het wel een paar uur duren voordat de Loctite goed is uitgehard. Maar daarna ben je good-to-go en heb je minder kans dat je horloge van je pols valt vanwege een losgekomen schroef. 
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. En ik ben benieuwd of de AD’s ook Loctite gebruiken na het op maat maken van een horlogeband.
Fotootje voor de sfeer. 
. Echt top!