1969 was een belangrijk jaar voor Zenith, het was namelijk het jaar van de release van de El Prime… So what, who cares… De Defy!
Zie die kast…
Er zouden de eerste jaren verschillende Defy varianten volgen met een andere platen, indices en wijzers, maar allemaal met die opvallende, stoere, robuuste octagonale kast, de tetradecagonale (ja, dit is een woord… veertien-zijdige) ring om het glas en de “paddle hand” secondewijzer.
Voor alle achthoekige variates, zie: The Octagonal Defy | Omega Forums
De kast is volledig gepolijst, op de geborstelde vlakken bij de 12 en 6 na.
Deze Defy modellen werden als solide duikhorloges gepresenteerd. De ‘reguliere’ exemplaren (A3642/3643/3645) waren 300m waterdicht, hadden een schroefkroon maar geen duikerbezel en deze modellen werden geleverd op de bekende ‘love it or hate it’ Gay Frères ladder bracelet.
Duikhorloges zonder duikerbezel waren toen (vóór ISO 6425) niet ongewoon, zoals de Rolex Oyster en de Tissot Seastar.
De meer typische Defy duikermodellen (A3646/3648) met duikerbezel waren waterdicht tot 600m en had de kroon op half 5.
De Defy werd initieel uitgerust met het 2552PC uurwerk, na een paar jaar werd er overgegaan op de high-beat 2562PC (de eerste tijd voorzien van “28800” op de wijzerplaat).
De naam ‘Defy’ (weerstaan, trotseren) relateerde aan de robuustheid van dit model. Overigens had Georges Favre-Jacot (oprichter Zenith) het woord ‘Defi’ een kleine 70 jaar eerder (1902) als typenaam al gepatenteerd, maar er zijn geen zakhorloges uit die tijd bekend met deze naam.
Los van het feit dat de robuustheid uitgestraald werd door de zwaar uitziende, hoekige kast was hij ook werkelijk als zodanig geconstrueerd met “schokdempers” voor het uurwerk:
En de reclame/marketing boodschappen (“bank vault”, “coffre-fort”) droegen hetzelfde uit:
Hij werd demonstratief uit het raam gegooid, bevestigd aan de spaken van een motorfiets, door het water gesleept aan de veerboot Oostende-Dover, allemaal om te bewijzen dat dit horloge de grootste uitdagingen kon trotseren.
En toch verkocht hij niet best.
De succesvolle Gerald Genta luxe sportswatches met geintegreerde bracelets zouden pas later uitkomen, dus misschien was de Defy zijn tijd te ver vooruit?.
Of was de funky achthoekige kast en ladder bracelet zelfs voor die tijd ‘a bit too much’?
Hoe dan ook, er zouden eerst nog een aantal modellen met mooie, afwijkende wijzerplaten volgen, bijvoorbeeld
En na enige jaren werd de serie uitgebreid met een meer reguliere kast (met behoud vd 14-zijdige ring), zie de NA van @horlogefreak1971-mb, er kwamen 18k gouden versies, een anti-magnetisch exemplaar (Gauss), een chrono Defy met het 3019 PHC El Primero uurwerk, maar toen was de kwarts-crisis al te ver heen om het model nog te redden. In 1975 viel het doek en kwam de laatste ‘echte’ Defy op de markt. De naam Defy werd later wel nog regelmatig gebruikt voor een aantal kwarts- en ETA modellen (zie het Zenith kneusjes topic) maar dit had niets meer te maken met de lijn van “coffre-fort” sportswatches.
De herintroductie van de Defy en Defy Extreme, ruim 30 jaar later, was een stuk succesvoller. Met name de blauwe en skeleton Classic (2018) was en is een hit. De Defy kent tegenwoordig vele mooie en succesvolle varianten maar heeft behalve de naam geen specifieke robuuste eigenschappen meer.
En in de zomer van dit jaar bracht Zenith de Defy Revival uit. Een prachtige serie vrijwel 1:1 copies van de originele modellen, inclusief de ladderband.
Zoals de A3642:
En de A3690 en A3691
Voor een plaatje van de A3648 Revival hoop ik dat @watchwalker zijn schitterende exemplaar hieronder toont.
En mijn NA dan?
Dit is hem, de A3643, waarschijnlijk na 1972 (2562pc uurwerk, geen “28800” aanduiding en de afwijkende kleur lumen vd secondewijzer):
Helemaal origineel zou hij zijn geweest op de ladder bracelet en hoewel ik die prachtig vind heb ik moeite met het feit dat de 18 mm lugs onder de kast zitten die op die plek 20 mm breed is. Hierdoor komt de smallere bracelet (en dat zou dus ook gelden voor elke band van 18mm) onder de bredere kast uit waardoor naar mijn idee het allemaal nogal “ielig” overkomt.
Overigens, als de ladder 20 mm was geweest was hij helemaal geweldig geweest.
Gelukkig zijn er in het HF elitehoekje genoeg fans en eigenaren van deze eye-catching bracelets te vinden.
Speaking of… Er is ook een Defy model met achthoekige kast geleverd op een andere bracelet, namelijk de lobster:
Ook weer een ietwat ongewoon model, voorzover ik weet hebben alleen Omega en Zenith deze bracelet gebruikt.
Deze verbreedt zich na de 18mm lugs naar 20 mm en dat ziet er prima uit. Dus als ik er eentje kan bemachtigen…
Slimmer daarentegen, ik heb voor dit horloge door @vintage4all (https://www.1971straps.com/) een band met een zogenaamde “notched strap” laten maken (18 mm bij de lugs, daarna naar 20):
Erg content mee, topwerk wederom Bernd!
Deze Defy’s ogen op de foto’s wat lomper dan irl, hij ligt zeker niet zwaar op de pols en ik vind hem echt schitterend. De hoekige kast vangt altijd ergens licht en dit ziet er echt geweldig uit.
De wijzerplaat heeft een kleine beschadiging (tussen de 2 en 3, hoe doet iemand dit toch?) maar is verder fris. Ook de wijzers die om één of andere reden vaak aangetast zijn in aangeboden exemplaren zijn helemaal gaaf, en de datumring met de van origine witte achtergrond is na 50 jaar mooi gelig verkleurd wat goed bij de champagne wijzerplaat past.
Geen krasje op het harde mineraal glas.
Deze Defy modellen zijn uitgerust met een “paddle hand”, mooi om naar te kijken. En dan denk ik meteen aan de originele El Primero A384/5/6. Onbereikbare horloges voor mij, maar ik heb nu dus wel een Zenith met paddle hand.
Het 2562 uurwerk loopt als een zonnetje, mijn daily beaters krijgen geduchte concurrentie…
Deze modellen zijn tegenwoordig echt heel gewild bij Zenith verzamelaars (en laat ik mijzelf daar ook maar onder scharen), een redelijk gaaf model is erg lastig te krijgen.
Ze zijn ofwel volledig afgeragd (alsof ze uit een raam zijn gegooid of aan een motorfiets of veerboot zijn vastgebonden!), danwel zodanig gepolijst dat de scherpe hoeken en de brushed facetten zijn verdwenen.
Ik ben erg tevreden met het exemplaar dat ik heb kunnen bemachtigen.
Wat denken jullie, trekken jullie deze achthoekige geweldenaar of is het nog steeds ‘a bit too much’?
.