Eindelijk een Vostok binnen: ik keek er al een tijd naar uit, maar had de aankoop geen prioriteit gegeven. Toen kwam ik foto’s tegen van een versie met bronzen bezel en leren bandje, wat me triggerde om de Amphibian te bestellen en een soortgelijke combinatie zelf ook te maken. Na tips op dit forum ben aan de slag gegaan om de standaard bezel te gebruiken door de chroomlaag van het messing te verwijderen. Voor ik beschrijf hoe dat is gegaan, eerst een foto van voor en na!
Voor:
Zoals je ziet was ik al bezig om het bandje te verwijderen, voordat ik ook maar een foto had genomen.
Na:
Er zijn meerdere manieren om het chroom van de messing bezel te krijgen: dremel, schuurpapier of zoutzuur. Een dremel heb ik niet. Keuze voor zoutzuur gemaakt omdat ik het volledig van chroom wilde ontdoen, een niet té beschadigde ‘look’ wilde… en het was een goed excuus om eens met zoutzuur in de weer te gaan! Veiligheidsbril op, latex handschoenen, haakje van ijzerdraad gemaakt, een glas en ovenschaal gebruikt zodat het nergens kon lekken.
Vrij makkelijk, maar in plaats van de verwachte 2 uur duurde het bij mij zo’n 36 uur voor het chroom er af was.
De ene helft van de bezel leek een veel dikkere chroomlaag te hebben. Ik heb een wegwerptandenborsteltje gebruikt om af en toe te schrobben, dat hielp wel iets.
Aan het eind nog wat gepoetst met schuurvezel, voor iets minder glans en iets meer brushed effect. Overigens had ik een bezel met windrichtingen gevraagd (N-E-S-W letters in plaats van cijfers), dat paste niet echt bij het duikersthema, maar omdat ik toch een leren band wilde wel meer een ‘explorer’ thema. Helaas heeft Chistopolcity dat over het hoofd gezien. Maakt niet uit, ’t heeft zo ze voor en tegens.
Je ziet na een week trouwens als vanzelf wat patina ontstaan (is het al patina?) of in ieder geval verkleuring. Het leek me echt leuk om kunstmatig patina te maken door een zout-en-azijn-stroombad of nog beter, de gekookt-ei-in-een-zakje-methode… maar ik heb me kunnen bedwingen. Laat het proces maar gebeuren in contact met mij en mijn omgeving, de verkleuring is daarmee toch ‘uniek’.
Over het horloge zelf: De kleur is wel echt wat anders dan ik dacht. Het is niet het diepe blauw met in bepaald licht een groene tint, maar gewoon effen aquamarijn van kleur. Niet lelijk, maar het had iets blauwer gemogen. De bezel draait in beide richtingen en zonder ‘klikjes’, het is een glijdende schaal om zo maar te zeggen. Nadeel is dat het dus wat voor spek en bonen is, voordeel is dat je hem sowieso perfect kan uitlijnen. Ministry case (710) is erg mooi en bevalt goed om mijn kleine polsen.
Het horloge voelt degelijk, stevig, en ‘anders’ door de wiebelige kroon, de datum die in 1x verspringt (ik ben de tergend langzame overgang bij mijn Seiko 5 gewend) en het verzetten van de datum door de grote wijzer steeds van de 8 naar de 12 te draaien en terug – hilarisch. Maar tegelijk ook slim, je hoeft niet bang te zijn dat je op verkeerde stand aan je datum draait en je je uurwerkje molt. Het is net als de engineering van de waterdichtheid: ik verwacht Russische brute kracht en grove mechanica, maar het is juist een elegante oplossing.
Nog eentje om het af te leren:
Als laatste: bedankt @thefinalhour @drex @vouwfietser @racerke voor jullie tips!
En wát een stad daar op de achtergrond!!
ben blij dat te kunnen delen en met jullie reacties het opnieuw te beleven.
